من این سریال رو خیلی دوست داشتم و برومنس واقعا زیبایی داشت.

این سریال رو 3-4 سال پیش دیدم… به خاطر جی چانگ ووک شروع کردم ولی عاشق یو سونگ هو شدم و از همون موقع فنش شدم… تا الآن هم به جز مونشاین که توی سلیقه‌م نیست همه‌ی سریال‌ها و فیلماش رو دیدم. میتونم بگم این پسر نابغه‌ی بازیگری هست و تقریبا همیشه جزو نقشای اصلی بوده حتی وقتی 16-17 سال بیشتر نداشت!
اینجا هم طرفدار کاراکتر یو اون بودم و هستم و تا ابد خواهم بود.

من این سریال رو سال ۹۴ دیدم یعنی میشه حدود هشت سال پیش. قبل این دلم برات تنگ شده رو دیده بودم. تازه داشتم سریال کره ای شروع می کردم و از شانس دوتا از اولین سریال هام بعد سریال های تلویزیون یه شخصیت نقش دوم داشت که از اول تا آخر سریال دلم واسش کباب میشد و جفتش هم یو سونگ هو بازی کرده.
سریال از دوره پسر یونگی خودمون شروع میشه و نویسنده رو اون قسمت تاریخ داستان رو پیش میبره که میگه ولیعهد ساده در واقع خیلی هم خوب بوده و میخواسته سلطه ی بقیه رو کم کنه و به خاطر دسیسه دشمنانش اسمش بد شده و پسرش ایسان هم این رو باور داشته و در راه اهداف پدرش تلاش میکنه.
تو بستر این اتفاقات تاریخی یه داستان بیان میشه از رو گروه یکی گروه محافظ و مبارزهایی که برای پادشاه میجنگن و یکی گروه قاتل هایی که خدا رو هم بنده نیستن.
داستان اصلی داستان روند دوستی دوتا شخصیت اصلیه که تفاوت های شخصیتی زیادی داشتن و هر کدوم عضو یکی از این گروه ها بودند ولی به نظر من از همه نسبت به هم وفادارتر بودند.
در کل سریال قشنگیه. بیشتر از عاشقانه مبارزه و دوستی بینشون رو نشون میده. اگه به ژانرش علاقه دارین پیشنهاد می کنم ببینین.

خیلی سریال بی خودی بود
جی چانگ ووک چرا اینطوری سریال انتخاب میکنه؟همه سریالهاش به جز هیلر ابکی هستن امیدوارم دوتا سریال جدیدی که داره بازی میکنه بهتر باشن
مبارزات بد ، روابط الکی، شخصیت پردازی ضعیف و….
اصلا دقت کردید هرکی شمشیر میخورد میمرد اون شمشیر از زیر بغل طرف در میومد؟😂
بعد چرا این همه بدبختی سر یئو اون اومد؟
دیگه اینکه چرا اینقدر سریال درباره ولیعهد سادو و یی سان میسازن؟ بابا این همه پادشاه و شاهزاده ول کنید دیگه اه

سریال خوبی بود.یکم زیادی طولانی بود و گاهی تکرار اتفاقات فقط به شکل های مختلف اذیت میکرد.مثلا یه کاراکتری صد جور برنامه میریخت که یکی دیگه رو بکشه هر بار هم شکست میخورد و له و لورده میشد ولی باز نمیمرد و باز از نو نقشه می کشید و تکرار این چرخه!من خودم در عرض دو روز تمومش کردم البته از قسمت 13 به بعد همش رو جلو میزدم و فقط سکانس های یو سونگ هو رو می دیدم!
با تمام اینها هیجان خوبی داشت و از اون برجسته تر بازی بازیگرها بود که عالی بودن.
او اس تی ها هم پرفکت.

اسپویل!!!:

به شخصه کاراکتر یو اون برام خیلی جذاب و عمیق تر از بقیه بود.به نظرم حتی از بک دونگ سو هم شخصیت پردازیش بهتر بود و تاثیر بیشتری روی بیننده می گذاشت.تو کل زندگیش این بچه بدبخت بود.بهش گفتن با طالع قاتل به دنیا اومده که هیچی، مادرش که به دست پدرش کشته شد تا مدت ها هم به خاطر قتل پدرش بازیچه ی دست ارباب آسمان بود اینم هیچی، تا مدتی طولانی هم خیال میکرد خودش قاتل پدرشه!هیچوقت نتونست به عشق یه طرفه ش اعتراف کنه، تا ته سریال هم که همه ی کارهای مهم تو پشت صحنه به عهده ی این بچه بود و بقیه حتی نفهمیدن چند بار جونشونو نجات داده.
قسمت آخر خیلی ظالمانه بود.یعنی هر چی فحش داشتم به چو ریپ و نویسنده دادم.انگار فقط این بچه حق خوشبختی نداشت در حالی که واسه کارهای نکرده ش هم تاوان داد!
هنوزم بغضم ذوب نشده.اگر باز هم یه وقتی این سریال رو نگاه کنم فقط به خاطر کاراکتر یو سونگ هوئه که باعث شد هیچوقت این سریال یادم نره.

بعععههههه جمع شاخای کیدراما جمعه که عررر???

چند قسمت دیدم دگ نگاه نکردم مبارزات افتصاح نسبت به بقیه سریال های کره ای مثل شش اژدهای پرنده ..

سریال عالی.شخصیتایی ک قاتل معرفی شدن در داستان خیلی سرتر از اصلی ها و مثبتا بودن.هم داستان شخصی کاراکترا هم مبارزشون…(من ک طرفدار نه عاشق اونا بودم)
لرد آسمان چی مین سو ته کاراکتر بود.
سبک مبارزات هم خیلی خوب.شمشیر زنی خاصی بود و عالی

سلام اجازه هست منم نظر خودمو به عنوان کسی که تمام تاریخی های کره ای و دیده بدم؟?

اول اینکه کارگردان این فیلم اصلا نتونست صحنه های رزمی خوبیو بسازه و خیلی ضعیف کار کرد ( شش اژدها،شکارچیان برده ته جویونگ … شاهکار ینی اینا)

صحنه های عاشقانش متوسط بود

موسیقی متنش عالی بود

خود سریال فیلم‌نامه قوی ای نداشت خیلی جاها میگفتم چرا داخل قصر اینقدر مسخرس و خیلی دلایل دیگه….

بازیگراش خوب بودن

در کل امتیازم بهش ۱۰/۶

?????

واقعا عاشق آهنگ های این سریال شدم ..خود سریالشم عالی بود ارزش دیدن داره بخصوص خنده های ای ووکی و بالخصوص ژست ارباب آسمان

ارزش ی بار دیدن داره..نمیشه از خنده ه ای ووکی و سونگ هو گذشت

در یک جمله بگم. این سریال تونست قلب من و به تپش بندازه. فوق العاده بود. عاشق تک تک شخصیتاش شدم. احساساتی مثل عشق و نفرت و دوستی توش غوقا می کرد. ولی به کسایی که دنبال سریال عاشقانه هستن توصیه نمیشه. عاشقانه داره اما خط اصلی داستان یه چیز دیگه است. خیلی پر هیجان بود!