راستش با سلیقه من جور نبود و یه جورایی خسته کننده بود برام و کمی هم آبکی از قسمت سوم چهارم فقط زدم جلو ک ببینم اخرش چی میشه
البته سلیقه هرکس محترمه👍

اگر مثل من رو مود سریال جدی نیستید و دنبال یک سریال فان و حال خوب کن هستید که باهاش ریلکس کنید به شدت پیشنهاد میشه

این سه هزار تا لایک داره دونده دوست داشتنی چهارهزار تا
یعنی چی اخه؟

سریال باحال و کیوتی بود یه سری اب ها داشت ولی چون بامزه بود مخصوصا رو وون خیلی دوس داشتمش . اولش از نقش دختره خوشم نمی اومد ولی بعدش باهاش ارتباط گرفتم . به نظرم قضیه شوهر مرده شو زیاد بولد کرده بودن همچین عاشقانه ازش حرف میزد و هی اشک براش می ریخت انگار دیروز مرده . همینکه مخاطب بدونه شوهررو دوس داشته و براش هنوزم احترام قائله کافیه . اینجوری که هی از اون میگفت بعد باز دلش برای رو وون لرزیده بود یخورده مسخره بود . ولی خب قابل اغماض . نقش پادشاه رو هم خوب نشون داده بودن با اینکه بولد نکردن و نگفتن این پادشاه کیه ولی چون من خیلی باهوشم فهمیدم و ازشون ممنون که یه جنبه ی دیگه ی از این پادشاه نشون دادن . چون در کل فک میکنم تاریخشون راجبه این شخص سراسر دروغ و سیاه نمایی بوده .

خیلی خوشم نیامد و بیشتر زمان و اینترنت ازم گرفت

بهترین کار ندیدن این سریاله. و درواقعا اینکه هیچوقت شروعش نکنی:)

چه سریال شیرینی بود لذت بردم شاه چقد بانمک بود برخلاف شاه های دیگه حرص درار نبود رروون پسرم خیلی بامزه بود لباشو اویزون میکرد با قهر بدو بدو با گریه میرف

چههه لطیف بببووودددد😍😍

سام سون اگاشی خیلی ساده و پاک بود بچم. عاشق این زوج شدم😍 فقط خنده های سابانگنیمش😍🤣

واقعا سریال رنگی و باحال و حال خوب کنیه.

فقط یه جا رو خراب کردن :
تحقیق که کردم دیدم روش زن دادن ولیعهداشون واقعا همین بوده که تو سن خیلی پایین ده تا دوازده سال می‌گشتن دنبال یک دختر عموما بزرگتر از یک خانواده‌ی بزرگتر که بتونه حامی‌ش باشه. چون اونام نظامشون تیول‌داری بوده و شاه به ثروت و نفوذ خانواده‌ی زنش احتیاج داشته. از طرفی چون خود ولیعهدم کودکسال بوده همسرش هم هرچقدر بزرگتر بوده باز توانایی بچه‌دار شدن رو داشته (ترجیحا چندتا که اگه یکی می‌می‌رد بالاخره حاکم جانشین داشته‌باشه). ضمن این که برای موارد دیگه شاهاشون تا دلتون بخواد حرمسرا و معشوقه‌ی رسمی (یه چیزی تو مایه‌های صیغه‌ داشته) فقط فرقش اینه که مثل مسیحی‌ها بچه‌هاشون نامشروع بودن و خطری برای بچه‌های مشروع به حساب نمیومدن. می‌شه یه چیزی بین روش خانواده‌های سلطنتی اروپایی (یک همسر مشروع و تعدادی معشوقه که مخفی نمی‌شدن چون زور شاه زیاد بوده ولی رسمیت هم نداشتن و در فرهنگشون پذیرفته نبوده. اکثر معشوقه‌ها بعد مرگ شاه به فنا می‌رفتن ولی بچه‌هاشون یه مقرری ناچیزی داشتن) و خانواده‌های سلطنتی مسلمان (بی‌نهایت همسر مشروع در حرمسرا یا اندرونی شاه و بی‌نهایت جانشین بالقوه که باعث جنگ داخلی ناامنی بوده) : شاه یه اندرونی داشته با یک زن مشروع و یه عالمه معشوقه که بچه‌هاشون نامشروع بودن. یعنی هم شاه به مراد دلش می‌رسیده هم مملکتشون نا امن نمی‌شده. برد-برد (این هجو بودا لطفا حمله نکنید)

ایده‌ی نسبتا منسجم و لحظات کمدی خلاقانه و خنده‌داری داشت. یه عده ممکنه فکر کنن یه سری موارد مثل ماجرای برادر نقش اول داستان که خواهرشو تشخیص نمی‌داد باگ فیلم‌نامه‌ است ولی به نظرم اونم بخشی از کمدی سریال بود. درکل همه‌ی المانای یک کمدی استاندارد رو داشت. شاهکار نبود ولی اگر برداشت من از فیلم‌نامه درست باشه ایراد بزرگی هم نمی‌شد ازش گرفت.
با این وجود یه پیشنهاد برای بیننده‌ها دارم : جدی نگیرید !وگرنه نه تنها لذتی نمی‌برید، کلی هم عصبانی می‌شید. علت این که من از تماشای این سریال لذت بردم این بود که :
اولا می‌دونستم با چی مواجهم : یک سریال سرگرم‌کننده‌ی خوش‌ساخت که مبتذل هم نبود و در حد و اندازه‌ی خودش دنبال تولید محتوا هم بود (سنت‌گرایی، تنگ‌نظری، طمع) ؛

دلیل دومم کمی شخصی‌تره : غیرتی ندارم روی فرهنگ تولیدکننده. اگر چنین فیلم‌نامه‌ای در ایران بره پشت دوربین (که البته هزاران برابر بی‌کیفیت‌تر و مبتذل‌ترش هم سالانه تولید می‌شه) واقعا عصبانی می‌شم و غصه می‌خورم. چون اونجا دلم به حال بودجه‌ی مملکت و وضع نابسامان فرهنگی مملکتم می‌سوزه ؛ از طرفی خودم هم جزو مخاطباییم که سازندگان سریال با ابله فرض کردشون دنبال کسب درآمدن. ولی یه فیلم هندی یا آمریکایی یا کره‌ای رو می‌تونم ببخشم (: برا همینم وقتایی که حالم گرفته فیلم مبتذل فرنگیا رو می‌بینم و می‌خندم. پس اگر حالتای خنده‌دارِ وطن‌دوستانه‌ی من رو دارید، بهتون پیشنهاد می‌دم وقتایی که حالتون گرفته‌ست و احتیاج به فیلم سبک دارید از این ترفند استفاده‌کنید.

دوستان به نظرات منفی توجه نکنید من یه سریال بین حرفه ای هستم! طنزش عالی بود! اون پیشکار روون هم خیلی خوب بود و عالی بازی میکرد! حتما ببینید!

سریال قشنگی بود ببینید. بعد مدتها یه سریال قشنگ کره ای بود که کارگردان به بهترین وجه آخرشو جمعش کرده بود ولی ای کاش خیلی بیشتر از این مادرشوهره رو عذاب میدادن! تا دلم خنک بشه! چش سفید تا اخرم نمیخواس پا پس بکشه! بلا بدور! خدا نصیب نکنه!

تبریک به رو وون برای بردن بهترین بازیگر ممتاز
تبریک به یی هیون برای بردن بهترین بازیگر خوب
تبریک به هر دوشون برای بردن جایزه بهترین کاپل و محبوبیت
و تبریک به پادشاه برای بردن جایزه بهترین نقش مکمل

به عنوان یه سریال که روزهای دوشنبه و سه شنبه از شبکه کی بی اس پخش میشد عملکرد واقعا خوبی داشت و توی روز پخشش بالاترین ریتینگ رو بین کل سریالا میگرفت
اگر مثل خودم از دوستداران این سریال یا هر کدوم از هنرمندهاش هستین بهتون تبریک میگم
🤩😃

سریال برای یک بار دیدن جذابه طیف داستان با رنگ های شاد و شخصیت های کیوت و پر از امید هست.
داستان خاص و هیجان انگیزی نداره.
از اینکه داستان به من اطلاعاتی درمورد رسم و رسومات ازدواج اون زمان بهم میداد لذت میبردم.
چیزی که برام خیلی جالب بود تفاوت سنی اصلا براشون اهمیت نداشت و بیشتر مقام طرفین براشون مهم .
از دوره کنفوسیوس خوشم نمیاد خیلی زنان محدود و منزوی کرده بود.
شاه