وییییتتت ساکورا همون پسره تو فیلم my happy marriageهست؟
چقدر اونجا موهاش😍رو دوست داشتمممممم😂

ادمین این سریال برای چه سالی هست؟
و اینکه نسخه ژاپنیه بگو دوستم داری هست؟

اگر دوست دار ژانر ملودرام باشید، قطعا از این سریال لذت خواهید برد.

تنها موردی که من نتونستم بپذیرمش این فاصله ی زمانی هشت ساله بود! شاید برداشت اشتباهی باشه ولی حس می‌کنم طی این فاصله ی بسیار طولانی مدت، افراد طوری تغییر می‌کنن که دیگه حس شباهت و تفاهمی با دوستان هشت سال قبلشون ندارن و وقتی این تفاهم نباشه، نمی‌شه میناتو و علاقش به ساخت دوباره ی ارتباطش با سو و یا حتی رابطه ی سو و سوموگی رو درک کرد.
به نظرم اگر این سه دوستانی بودن که حتی تا پایان دوره ی تحصیل در دانشگاه با هم بودن و بعد این جدایی اتفاق می‌افتاد، خیلی همه ی مسائل قابل پذیرش تر می‌شد.. یا حتی اگر به جای بیست و شش سالگی، همه در بیست و سه سالگیشون بودن، باز قابل قبول بود.

+من تا آخرین لحظه منتظر موندم سو برای سوموگی صحبت کنه 💔

در کل دوست داشتنی، قابل مشاهده با خانواده و اثر گذار بود.

قسمت هشتم.. طوری که مامان آئوبا سوموگی فهیم بود..
می‌دونم نمی‌تونم همچین والدی بشم 🥲

عاقا بیاین رو راست باشیم معمولا خیلی کثیف کاری هست توی سریالا و فیلمای ژاپنی ولی معدود فیلم هایی هم با موضوعات جذاب و فوق العاده که اصن تک هستن ساخته میشه و از این معدود سریالا این سریاله.
به شدتتتتت فوقالعادس
قشنگ احساسات رو نشون میده
زندگی رو تعریف میکنه
و…
خلاصه که بنظرم بعد از دیدنش از خودتون راضی هستین که وقتتون رو سرش گذاشتین

بعد از عاشقان ماه دومین سریالی بود که برای هر قسمتش اشک میریختم ╥﹏╥
آدم های معصوم که هرکدوم به نحوی برای محافظت از افرادی که دوستشون دارن احساسات خودشون رو سرکوب میکردن …
میترسیدم ساکورا بازم بخواد آووبا رو ترک کنه تا اذیت نشه ولی نانا با حرفهاش بهش جسارت داد که کلمات هم داراری بار معنایی و احساس هستن ♡＾▽＾♡
تک تک دیالوگ ها آموزنده و فکر شده بود ..
الان شرایط ناشنوایان رو بهتر درک میکنم .
برای همتون آرزوی همچین عشقی رو میکنم 💖💖💖

این سریال ژاپنی واقعا شاهکاره!!!! خدایی شاهکاره. بدون اغراق محشره بی نطیره به سدت پیشنهادیه بازی بازیگر ها و گریه هاشون به قدری طبیعسه که شگفت زده میشین و بازی منگرو رن توی این سریال ترکونده حنی جایزه گرفت. روی دست این سریال نیومده😭♥🔥👌🏼🥳🤧💕دلم واسش. تنگ میشه

چرا اینقد قشنگ بود…
چرا اینقد دختره عاشق تر بود…
چرا داداش دختره اینقد کراش تر بود….
😭😭😭

چرا من اینو زودتر ندیده بودم🥺😥

تموم شد و من غمگین ترینم 🥺
چقدر حس آرامش تو این سریال وجود داشت چقدر حس قشنگ با دیدنش بهم منتقل شد
اینقدر بازی بازیگرا قشنگ بود که کیف کردم خصوصا نقش اول مرد اینقدر قشنگ کاراکترش رو به تصویر کشیده بود که گاهی اصلا فراموش میکردم ناشنوا نیست و داره بازی میکنه، عاشق لبخنداش شدم چقدر گرم و صمیمی بود🥺🥲
فیلمنامه و سناریو پردازیش واقعا قشنگ بود چقدر نحوه کارگردانی و فیلمبرداری رو دوست داشتم خصوصاموقع هایی که با هم صحبت میکردن و در واقع صدایی تو اون سکانس شنیده نمیشد تا بیشتر با حس و حال آدمای ناشنوا آشنا بشیم. لوکیشن ها هم خیلی خوب بودن خصوصا موقع هایی که آسمون هم تو سکانس ها بود یه حس وصف نشدنی بهت میداد
هیچ اتفاق رو اعصاب و رومخی تو سریال نبود و همین باعث شده بود دو برابر بیشتر دوسش داشته باشم و حس خوب ازش بگیرم
خیلی خوب مشکل این دسته از آدما رو به تصویر کشیده بودن بنظرم پذیرش ناشنوا بودن برای فردی که قبلا میشنیده و بعدش شنوایی خودش رو از دست داده سخت تر از کسیه که از بدو تولد ناشنوا بوده. چقدر خوبه که باز هم با این وجود کنارت دوست ها و آدم هایی باشن که همیشه حامی و همراهت هستن

یکی از قشنگترین دیالوگ های این سریال بنظرم این جمله نانا بود که گفت: گل ها نمیتونن حرف بزنن ولی میتونن کلماتی رو با خودشون حمل کنن که احساساتو از یه نفر به نفر دیگه منتقل میکنن
خلاصه حرف رو طولانی نکنم یکی از زیباترین سریال هایی بود که دیدم روندش هم اصلا برام خسته کننده نبود و برعکس خیلی جذاب بود خصوصا اینکه منم در تلاش بودم اون حرکات اشاره رو یاد بگیرم که چندتاشو تونستم حفظ کنم😅
در نهایت در یک کلام: #شدیدا پیشنهادی 💙

لبخند تلخ ساکورا سو

اولین دیدار آئوبا و ساکورا بعد چند سال:

تازه شروعش کردم چقدر حس و حال سریالش خوب و آرومه
چقدر شخصیت ها رئال و خوشگلن ساکورا سو چقدر چهره مظلوم و دل نشینی داره دلم براش رفت🥺
یجا خوندم آدمایی که شنواییشون رو از دست میدن به مرور دیگه نمیتونن صدای خودشون رو بشنون برای همین تو حرف زدن دچار مشکل میشن مثل مواقعی که ما هندزفری تو گوشمون میزنیم و یکی صدامون میکنه و از ما سوالی میپرسه چون نمیتونم صدای خودمون رو به طور کامل بشنویم کلماتمون بریده بریده از زبون جاری میشه
اما تصورش هم سخته که دیگه نتونی بشنوی دنیایی پر از سکوتی عمیق که تا اتنها ادامه داره🥲