سریال قشنگ وجالبی بود و ازدیدنش هم لذت بردم…به نظرم ببینید👍

به جرئت می‌تونم بگم از متفاوت‌ترین و خوش‌ساخت‌ترین‌های این ژانر عمرم بود. تو کامنت‌ها می‌دیم که بعضی از دوستان از کم بودن معما یا فاش بودن هویت قاتل گلایه کرده بودن و به اسم سریال خرده گرفته بودن، من از همون ابتدا دید کاملاً متفاوتی به قضیه داشتم و می‌تونم بگم از ثانیه به ثانیه سریال لذت بردم و الان فقط می‌تونم به نویسنده و کارگردان ادای احترام کنم.
اگر دقت کنین، توی ژانرها اصلاً حرفی از اینکه قراره داستان معمایی باشه، زده نشده. بنابراین، انتظار معمای پیچیده نداشته باشین. روایت این سریال نسبت به عموم جنایی‌ها متفاوته. مخاطب رو خیلی زود در جریان بخش عمده‌ی ماجرا قرار می‌ده و بعد به حال خودش رهاش می‌کنه تا با اضطراب داستان التهابات درونی کاراکترها رو دنبال کنه و ببینه که چطور پرده از ماجرا برمی‌دارن و آیا از بین‌شون کسی قربانی می‌شه یا نه.
شخصیت‌پردازی‌ها یکی از بهترین نقاط قوت این سریال بود. تک‌تک کارکترها و اعمال‌شون قابل‌تأمل بودن، اما به شخصه شیفته‌ی داستان‌پردازی قاتل ماجرا شدم. نمی‌تونم بگم شخصیت منفی این داستان روانی‌تر، شاخ‌تر یا خاص‌تر از قاتل‌های سریال‌های دیگه بود، ولی عجیب زیبا به داستانش پرداخته شده بود. کم‌کم، ذره به ذره، پله به پله شخصیتش بالا برده شد و در اوج بدون ذره‌ای کلیشه و صحنه‌های کذاییِ دادگاه و رأی قاضی و اینجور چیزهای تکراری، با پایانی که حقیقتاً سزاوار کاراکترش بود مواجه شد.
و در مورد اسم سریال… بر خلاف سایر دوستان، به نظر من این اسم کاملاً برازنده‌ی این داستان بود و من به‌شدت به انتخاب نویسنده تبریک می‌گم. شاید تمام بیننده‌ها قاتل رو از همون ابتدا می‌شناختن، ولی داستان این سریال صرفاً داستان یه قاتل و قتل‌هاش نبود؛ اگه دقت کنین، هنوز خیلی چیزها هست که هیچ‌کس راجب‌شون نمی‌دونه!

بالاخره تموم شد.. امتیاز = 7.5 از ۱۰.
سریالش من یاد Tell Me What You Saw انداخت.
کامت های پایین شرح حال داستان رو کامل توصیف میکنه پس انتقادی هم ندارم.. از اواسط متوجه هویت قاتل میشید و سریال تا قسمت پایانی روال ارومش روی گیرانداختن مجرمین و روابط کاراکترها ادامه میده.
میتونستم از قسمت ده دراپش کنم اما سریال رو از اول بخاطر بازیگر نقش اول،کیم سوهیونگ، استارت زدم.