از اون دسته دراماهایی بود که برای دیدنش مقاومت سختی کردم ولی از وقتی قسمت یک رو دیدم تا لحظه‌ای که تمومش کنم خواب نداشتم؛ الانم یه جور افسردگیِ پایان سریالی گرفتم:)

برای من وزنه سنگین داستان شخصیت پردازی‌های قوی بود که با بازی‌ بازیگر‌ها بهتر هم شده بود؛ مخصوصا رئیس جانگ که با وجود تنفرم تمام مدت به خاطر هوشش تحسینش میکردم. کاراکترای زن سریال خیلی واقعی بودن؛ یه جاهایی دوستشون داشتم یه جاهایی زود قضاوتشون کردم و به جاهایی می‌خواستم سر به تنشون نباشه.

اوني كه ترنس بود
تو واقعيت زن بود با مرد

این سریال واقعا عالی بود. تا قسمت آخر افت نداشتیم اصلا و داستانش هم قشنگ بود. برای وقت‌هایی که سر حوصله نیستی، واقعا گزینه خیلی خوبیه.
و این که کیف می‌کردم با دخترهای فیلم که این‌قدر مستقل‌اند.🤍
گاهی هم دلم برای پسر رئیسه می‌سوخت واقعا:) هیچ محبتی ندیده بود و هر چی بهش رسیده بود نفرت و حرص بود، برای همین این شکلی شده بود.

سریال باکیفیتی هست مخصوصا در فیلمبرداری. ایده داستان کشش خوبی داره اما هرچه به انتها میره باگ های فیلمنامه بیشتر میشه. تا اواسط سریال برای من حداقل انگیزشی بود اما از اون به بعد دست نویسنده در اتفاقات سریال مشهوده. تا جایی که موفقیت شخصیت اصلی اصلا حاصل عوامل عجیب و غریب خارجی میشه نه اراده اش مثل نیمه اول سریال. در کل قطعا پیشنهاد میشه ببینید ولی در نظر داشته باشید: چون توزیع نتفلیکس هست، مسائل نتفلیکسی هم داره که برای من جالب نبوده هیچوقت و از امتیاز کلی سریال هم کم کردم برای همین، باگ های فیلمنامه و دست غیبی نویسنده از اواسط تا پایان سریال هم آزاردهنده میشه. به نظرم دلیل محبوبیت فعلیش در ایده خوبش، فیلمبرداری و فضای سریال،توزیع نتفلیکس و مسائل نتفلیکسی برای مخاطب جهانی و یه داستان آشنای انتقامی هست.
البته خب عده ای هم هستند ازش شاهکار درست کردند که نمیدونم چی بگم.

خب برای من ایته وون …
یه چیزی بود که بهش نیاز داشتم همونطور که سه رویی به یی سو و کل دان بام نیاز داشت …
وقتی میترسیدم کاری رو شروع کنم به طوری کل وجودمو ترس ورداشته بود دیدن ای سریال کمک کرد نترسم …
بهم گفت ” میتونی به دستش بیاری فقط نترس و انجامش بده تو قوی ای ” …

طوری که سه رویی به هیون یی گفت ” دو برابر حقوقه ، دوبرابر تلاش کن ”
من عاشق اون سکانسم ، بهم فهموند به ادما فرصت بدم ممکنه اون چیزی من فکر میکنم حتما درست نیست و باید بقیه رو درک کنم … .
برام سه رویی یه الگوی واقعا خفنه و لیاقت اینو داره الگوم بشه چون تا حالا اونقدرا کسی انقدر کاراش واسم ارزشمند نشده بود که الگو قرارش بدم لی دیدن سرسختی سه رویی ، تسلیم نشدنش ، ادامه دادنش ، و مهم تر از همه طرز فکرش !
من همیشه فکر میکردم تجارت همش سود بردن و سنگدل بودنه ولی سه رویی بهم یاد داد تجارت یعنی :
” مردم ! نه پولشون ! کسب اعتماد مردم ، اگه تو تجارت منفعته نمیخوامش ”
هیچ وقت تا حالا اینطور نگاش نکرده بودم ! تجارتو میگم …
ولی اون سکانس :

برای منی که اولین بار بود بازی سوجون رو میدیدم و همینطور دامی واقعا برام ارزشمند بودن ، به نظرم مدل موشون اتفاقا قشنگشون کرده بود و به بیشتر به محتوا و مفهوم سریال اهمیت میدادم . برام صحنه ها ، کشش ، کارگردانی ، و همینطور قلم نویسنده ی عزیز ، عالی بودن نمیتونم نقصی بگیرم انقدر که پرفکت بودن و منو متحیر کردن و به طوری که عاشقشون شدم :)))
دلم خیلی واسه دورهمی های ایته وون ، دان بام ، یی سو ، سه رویی ، سونگ کوان ، هیون یی ، گون سو ، تونی و … تنگ میشه ، یه طوری بود انگار منم کنارشون تو دان بام بودن و کار میکردم و باهاشون سختی میکشیدم باهاشون میخندیدم باهاشون دعوا میکردم … و ارزوم اینه یه روزی بتونم تو ایته وون قدم بزنم و برم بار ای خوشگلش و تو ایته وون بودن رو حس کنم و ببینم چه حسی داره ! من عاشق محله ایته وونم :)))) ❤🤞

این سریال برام خیلی ارزشمنده خیلی …
رفتن خیلی سخته اه … 🥺

خب به رسم همیشه …. :
_ خداحافظ 16 قسمتی که دلم براش تنگ میشه خیلی زیاد … ❤
__خداحافظط سریالی که بهم یاد دادی حتی تو بدترین شرایطم قوی بمونم و تسلیم نشم :)))))
__ خداحافظ ” کلاس ایته وون ” جذاب و خفنم 😎🤙🏻❤❤

اه دلم تنگید …
نمیخوام برم …
ولی ایته وون همیشه تو ارشیوم میمونی …
دوست دارم خیلی زیااااااد ❤❤
دیگه رفتم …