من این سریالو بخاطر تعریفایی که ازش شنیده بودم دبدپش و شد اولین و آخرین سریال چینی که دیدم! البته با خوندن کامنتای اینجا مشخص شد نصف تعریفاش بخاطر بازیگر مردش گائو ونگو بوده که انصافا خوش تیپه ولی من آدمی نیستم که صرفا خوش تیپی بازیگر مرد ملاکم تو قشنگ بودن یا نبودن سریال باشه(جزو ملاکام برای دیدن سریال هست ولی جزو معیارام برای قشنگ حساب کردن سریال نه).
منتودم ژانر فانتزی خوشم میاد و جزو ژانرای موردعلاقمه ولی فانازی سریال به دلم ننشست کاری به فانتزی بیش از حدش ندارم چون به هرحال تو ژانر فانتزی حد و مرزی نیست ولی فانتزیش یه جوری بود برام. فیلمنامه‌ش هم کمی ضعیف بود و داستانشم کمی مسخره بود، خط زمانی رو هم در طول داستان درست از آب درنیاورده بودن یعنی مثلا اگه بازیگرا تو دیالوگا نمیگفتن مثلا صدسال گذشته آدم فکر میکرد چندماه گذشته که این خیلی رو اعصابم بود. بعضی جاها هم بازی یه سری از بازیگرا یخ و مصنوعی بود. از همه بدتر جلوه های ویژه داعونش بود
من صرفا بخاطر سکانسای احساسی و عشقولانه ای که تو تیتراژش بود دیدمش که برسم به اون سکانسا و اونا رو ببینم و همینطور بخاطر دلربای زیبا دیدمش وگرنه از همون قسمتای 4 و 5 دراپش میکردم. البته اینا نظر منه یعنی از دید من سریال اینجوری بود و با سلیقه من جور نبوده

تماشای این سریال رو هم تموم کردم😊
سریال خیلی قشنگی بود و بسیار به دلم نشست💙
اولین بازی‌ای بود که از «دلربا» می‌دیدم و این دختر خوشگل و بامزه رو پسندیدم!😍
سومین سریالی هم بود که از «گائو وِی‌گوانگ»‌ (وِنگو) می‌دیدم و بیشتر از قبل پسندیدمش!😉
یه جا خوندم که «وِی‌گوانگ» هر نقش رو یه‌جوری بازی می‌کنه که آدم نمی‌تونه هیچ بازیگر دیگه‌ای رو در اون نقش تصور کنه. به عبارت دیگه هر کاراکتر رو کاملاً مال خودش می‌کنه: به نظرم این حرف خیلی درسته!✔
فقط کاش از صدای جذاب و نافذ خودش برای دوبله‌ی کاراکتر «دیجون دونگ‌هوا» استفاده می‌کردن.🎵

#خفن‌کراش

سه قسمت دیدم
تا اینجا قابل‌قبول بوده اما مشکل بزرگی که اغلب با سریال‌های چینی مخصوصاً شیانشیاها دارم تو این سریال هم وجود داره: ریتم کند!
به خاطر «گائو وی‌گوانگ» (ونگو) که خفن‌کراش جدیدمه اومدم سراغ این سریال برای همین امیدوارم بتونم تا آخر ادامه‌ش بدم.
😊💙

این عادیه ک لینکا کار نمیکنه؟

لطفا چندتا سریال چینی خوب بهم معرفی کنید تو این سبکا باشه بهتره؟؟

این سریال رتبه ۲۱ ام رو تو صدسریال برتر mdl (چینی) داره. سریال سلیقه ای هستش اما برای من کاملا لیق جایگاهش بود. اینو زودتر از موعد استثنا قائل شدم و دیدم مگرنه هنوز توی سریال سیزدم، عشق و رستگاری گیر کردم تازه رسیدم سر اون سریال. همین الان تمومش کردم اما دلم باز دیجونو میخواد…
هیچ وقت یادم نمیره این بشرو

نقد کلی سریال (حاوی اسپویل): من فصل اول این سریالو طبق لیست mdl که دهمین سریال برتر بود دیدم. به شدت افتضاح بود! دلیلشم تو صفحه اش گفتم بگذریم. با تمام تنفرم به اون سریال، زوج دوم خیلی دوست داشتنی داشت. من واقعا زوج دیجون و فنگ جیو و دوست داشتم و هی سکانسای زوج اولو میزدم رو دور تند مال این دوتا رو ببینم. وقتی فهمیدم تو فصل اول نه تنها زوج محبوبم بهم نمیرسن، یه سریال دیگه دارن که اونجا فقط متعلق به این دوتاست، اون سریالو با خوشحالی دراپ کردم. اصلا موقع پاک کردنش احساس لذت میکردم. پس اینجا سوال پیش میاد. آیا این سریال در ادامه داستان عشق ابدیه و اونو باید ببینیم؟ خیر! اصلا لازم نیست. این سریال جلوه های ویژه خوبی داشت. بعضی جاها ضعیف بود و بعضی جاها قوی اما لوکیشناش خیلی قشنگ بود! برعکس عشق ابدی که همه سریال جلوی یه پرده بازی کردن و تابلو میزد، اینجا واقعا ساخته بودن و نابود زیبا بود. فضای قصر تای چی، چینگ چیو و بقیه جاها فوق العاده قشنگ بودن. استایل بازیگرا واقعا روش کار شده بود و وای من چقدر گریما و دقتشون تو جزئیاتو دوست داشتم. دیجونم که نگم با اون موهای سفید جذاب و لباسای خوشگل بنفشش… پیرمرد گسگی جذاب.. داستان راجب یه خدای بازنشسته به اسم دونگ هوا دیجونه. این بشر حاکم کل دنیا بوده قبلا. موقع جنگ بین جاودانه ها و شیاطین کل دنیا رو متحد میکنه و حالا که دنیا تو صلح و آرامشه، از مقامش میاد کنار و میدتش به پادشاه بهشتی. البته خودشم تو مسائل مهم و اینجور چیزا میاد تو قصر مشورت میده اما در اکثر اوقات تو قصرش داره با شاهزاده سوم شطرنج میزنه. در کل بیکار و بیعار فقط بقیه رو عذاب میده XD آشپزیش اصلا… پس ما اینجا تو داستان، دنیای داریم که کاملا تو صلحه. شیاژین با جاودانه ها رابطشون خوبه. جنگی نیست و مشکلی هیچ کس با هیچ کس نداره جز یه چیز! لرد و پادشاه شیاطین که به طرز عجیبی یه شخصیت منفی زن بود، نمرده و نابود نشده فقط مهر و مومش کردن و دیجون هم مراقبه این مهر و مومش رو نشکنه. حالا شما این دیجون رو تصور کن، شاه شاهان، قبله عالم، کراشیت درحال فوران و سن نامعلوم، در اسیر عشق یه روباه کوچولو میافته. خدایا فنگ جیو در عین کراشیت و جنگ آوریش که شبیه عمش بود، خیلی ناز و معصومم بودش. نه از لوسای نچسب! به قول دیجون معصومیت کودکانه داره. فنگ جیو یه بار توسط دیجون نجات پیدا میکنه و میخواد که جبران کنه براش. عاشقش نمیشه ها! میخواد فقط لطفشو جبران کنه اما دل میبازد ناجور. بخاطر دیجون دماشو از دست میده و شگل روباه عادی درمیاد. در کل اگه بخوام راجب عاشقانش بگم: شیمیشون فوق العاده بود! داستان تو سه دنیای مختلف با سه کاراکتر مختلف بود. دیجون وفنگ جیو، تناسخ دیجون توی دنیای فانی برای تجدید قواش(شوان رن و فنگ جیو که رفت مراقبش باشه و بهش کمک کنه تا ماموریتشو تکمیل کنه، درنهایت داستان سایه های این دوتا یعنی… Read more »

سه قسمتم مونده و واقعا دلم نمیاد تمومش کنم… هییی.. دیجون…

قسمت پنجاه و دو هستم و از دست دیجون و کاراش پاره شدم از خنده XD
وای پشمای همه وقتی رابطشون رو فهمیدن. دیجون چرا عاشق شدنت اینجوریه؟ یعنی مدل عاشق شدن و رفتارش خیلی خاصه. گفتنی نیست دیدنیه. لعنتی جون به جونت کنن دیجونی.
کاپل عمو کوچیکه و ج ین خیلی قشنگه… چرا باید سکانسای این دوتا و داستانشون سانسوری زیادی بخوره؟ خیلی باهم قشنگن..