ادمین جان موسیقی متن این سریال را میشه بزارید

بچه ها آهنگ maple latte رو کسی پیدا کرده؟ من هرچی میگردم نیس☹️

آخ آخ بعد مدتها یه سریال کره ای دیدم بهم چسبید 🥰🥰حتما ببینینن

ترجمه متن روی پوستر :

داستان روزی که هر لحظش هیجان انگیز بود 🙂

فقط اون تیکه که موقع بازی چا مین هو برای بار سوم اسم ما جو آ رو با حرص و از پشت دندوناش گفت از کل زندگی من جذاب تره . 🥹

وااای وااااااای
تازه قسمت 4 ام ولی دلم ضعععف رفت واسه این بچه چامین هو .. چقد عشقه کاراش چقد شیرینه و عجب بازی طبیعی و توپی داره
من به اندازه موهای سرم کیدراما دیدم اما از کی پاپ فقط اعضا اکسو رو میشناسم و میدونم یه بندسوپر معروف هست به اسم بی تی اس !😁🙈 کلا اطلاعاتم از کیپاپ زیر خط فقر هست ! بعد گفتم این پسره عجب خوب و طبیعی بازی میکنم سرچ کردم ببینم دیگه چه سریالایی داره ازش ببینم بعد دیدم بچه ایدله و این اولین سریالشه اصن خودم ریختم پشمام موند ! خدایی آیدلای کره دارن روز به روز تو بازیگری پیشرفت میکنن و خط میکشن رو این حرف که میگفتن آیدلا بازیگری بلد نیستن . الان تو کیدرما حضور آیدلا خیلی خفنو پرقدرت شده و دیگه مثل سابق نیست که فقط یه قیافه بی حس بودن تو فیلم و سریالا . خلاصه که از سریال انتظار زیادی نداشتم اما تا اینجا هم سریال خوب بوده هم این دوتا نقش اصلی عالی بازی کردن .🤌
پ ن : کسی دیگه هست از دیدن قیافه این دختره دوست رو مخه جیمین یاد کانگ سورا بیفته یا فقط به نظر من شبیه کانگ سوراست !🙈

چقدر اینا قشنگ و شیرینن 🥰😍 من چرا تا حالا ندیده بودمش😕🤔

من اینو با توقع خیلی پایینی شروع کردم و ازش فقط انتظار یه کمدی رمانتیک دانشجویی کلیشه ای داشتم ولی در کمال تعجب دیدم واقعا سریال خوش ساختیه! بازیگراش – مخصوصا جهیون (مینهو) و پارک هه سو (جوآ) خیلی خوب و طبیعی بازی میکنن و شخصیت های کناره هم با اینکه نمیشه گفت خیلی حرفه ای ان ولی اصلا مصنوعی نیستن و واقعا حسشونو بهت منتقل میکنن. کارگردانی و فیلمبرداری، شخصیت پردازی و روند داستان طوریه که کاملا میتونی توی فضای سریال غرق بشی در عین اینکه با خیال راحت میتونی تماشا کنی و زیاد حرص نخوری. یعنی به اندازه کافی جدیه و به اندازه کافی هم سبکه، تماشا کردنش راحته. توی هر قسمت مدام اتفاقای مهم و جالب میافته که اصلا حس نمیکنی دلت میخواد بزنی جلو – کش دار نیست و حواشی بی اهمیت نداره. و به مشکلات مختلف و منحصر به فرد شخصیت های داستان به خوبی پرداخته شده طوری که اهمیت ماجرا رو درک میکنی اما توش زیاده روی نشده طوری که بخوای اذیت شی. خلاصه ای که براش نوشته شده و پوستر و بازیگرای تازه کارش ممکنه باعث شه فکر کنی یه سریال آبکی کلیشه ایه که فقط مثلثای عشقی بین آدمای خوش قیافه رو قراره ببینی ولی واقعا جالبه و داستان تورو دنبال خودش میکشه بدون اینکه اذیتت کنه (مثلا با اتفاقای خیلی ناگوار یا نقش منفی هایی که زیاده روی میکنن). سریالش یه تعادل خوبیه بین “حال خوب کن” و “واقع بینانه”. و یه نکته ای که دوست دارم تاکید کنم اینه که من اصلا و ابدا از جهیون که یه آیدله انتظار نداشتم توی شروع مسیر بازیگریش انقدر خوب عمل کنه! شاید این یه چیز سلیقه ای باشه و با نظرم موافق نباشین ولی بازیِ جهیون توی این سریال یه طوریه که واقعا باورت میشه داری یه دانشجوی پسر معمولی با مشکلات شخصی خودش و احساساتشو تماشا می‌کنی – انگار داری از نزدیک میبینیش و نه توی قاب تلویزیون، و مثل اکثر بازیگرای مرد، نقششو خیلی مصنوعی و با اون خشکی مخصوص بازیگرا بازی نمیکنه، یادت میره که این یه سریاله و جهیون داره بازی می‌کنه، انقدر که خوب توی نقشش فرو رفته. گرچه نقشش یه نقش سنگین و پیچیده نیست ولی خیلی از بازیگرای دیگه ممکن بود همین نقشو خیلی مصنوعی و غیرقابل باور انجام بدن.

ته حرفم اینه که اگه ژانر دانشجویی دوست دارین و دنبال یه سریال سبک که دیدنش راحت باشه هستین حتما اینو ببینین. ضمنا اینکه میزان کلیشه های لوس توش تقریبا صفره، در عین حال کیوته 🙂

بچه ها گمونم خیلی دنبال آهنگی که تو نوره بانگ خوندن هستید، اینه:
뭔가 잘못됐어 (Something’s Wrong) از بانو Kwon Jin Ah