خوشحال اونایی ندیدنش هنوز برید ببینید لذت ببرید با اینکه اهل سریال های آروم و ملو نیستم ولی خیلی به دلم نشست

سریال واقعا ریتم آرومی داره ، به شخصه اگه درحال پخش میدیدم بیشتر لذت می‌بردم ولی با اینحال بازم برام شیرین بود … من خودم از اون آدماییم که به سختی سر فیلم یا سریالی گریه کنم اما سر این سریال چند قسمت واقعا باعث اشک ریختنم شد … و اسکار بهترین دیالوگ هم میرسه به ته هیون که گفت : قدر امروزتون رو بدونید چون امروز شما آرزوی کسیه که دیروز مرده !

سریال ارومیه و در مورد کسانی هست که در یک اسایشگاه دارند روزهای اخرشونو سپری میکنن. اگه نامید هستی و یک سریال انگیزشی اروم میخوای بهت توصیه میکنم که ببینی.
از دیدنش لذت بردم. یه جورایی شبیه خلوت عاشقانه.

جام بهترین زوجی که تو کیدرما دیدم رو
دو دستی تقدیم میکنم به چایونگ و لی کانگ
🏆🤲🤧😭💕💖

ostهای این سریال زیبا بود

جی وون برای نقش چایونگ خیلی مناسب نبود ولی کانگ عالی بازی کرده بود و کاملا مناسب این نقش بود.

اتفاقای به شدت کلیشه ای میفته ولی با این حال قشنگ بود⁦⁦⁦｡◕‿◕｡⁩

من دوباره اومدم اینجا تا بگم برای بار ۱۰۰ام این سریالو دارم میبینم

یعنی پوستر اینقدر قشنگه که دلم میخواد سریالو ببینم

اگه این ژانر و سریال رو میپسندید پیشنهاد می کنم این سریال ها رو ببینید :*) >>>

🌟سریال مکانیک روح🌟 مدال بیشترین اسکرین از جملات سریال رو تقدیم میکنم بهش:)

🌟سریال فردا🌟

🌟سریال وقتی تو خواب بودی🌟

🌟سریال تو بهار منی🌟

🌟سریال مالیخولیا🌟

🌟سریال از برامس خوشت میاد؟🌟

یه چیزی فهمیدم. اون دختره تو موزه نبود که پسرعمو نجاتش داد تو قسمتای آخر، در حقیقت اون دختر همسر واقعی بازیگر پسرعمو یعنی جانگ سونگ جوئه. خدایی چه زن کراش و خوشگلی داری لعنتی.

نقد کلی سریال (حاوی اسپویل): زندگی یه بسته شکلات با مزه‌هایی هستش که آدم از چه طور بودنش خبر نداره. ممکنه وقتی دستمون رو داخل اون بسته میبریم و شکلاتی برمیداریم، اون شکلات شیرین باشه. ممکنه تلخ باشه. ممکنه نرم و شیری باشه. ممکنه سخت و محکم باشه. هیچکس نمیدونه که چی قراره تو این بسته باشه. شکلات یه شکلات تلخ شیرین بود. یه غم شیرینی داشت که باعث میشد اشک بریزی و درعین حال لبخند بزنی. حرف کلیشه ای نداشت. بهت زندگی رو نشون میداد و بهت اجازه میداد راجبش فکر کنی. مثل نفس کشیدنی بود که به روحت زندگی میداد. داستان این دوتا شاید بنظر بیاد که کلیشه ایه و اینا تو بچگی همو دیدن و فلان پس چرته. اما باید بگمنویسنده این سریال خلاقانه ترین شکل ممکن این کلیشه ها رو به زیبایی تمام به شکل جدید درآورد. کلیشه دیدار در بچگی که تو خیلی از سریالا هدفش فقط نشون دادن عشق زیاد و سرنوشت مشابه دونفر به همدیگه است، اینجا هسته اصلی داستان بود. این دیدار در بچگی برای این دونفر یه چیز اضافی نبود، دیدارشون لازم بود تا کل داستان شکل بگیره. چایونگ با کانگ تونست آرزوشو پیدا کنه. چیزی که برای کانگم لذت بخش بود. جالبترین نکته که متفاوتش میکرد، عشق چایونگ بود. چایونگ زودتر خیلی زودتر از کانگ عاشقش شد. این زیاد تو سریالای کره ای اتفاق نمی افته اکثرا پسره زودتر دل میبنده. اما اینجا یه عشق خیلی پاک و زیبای چایونگ رو داشتیم. قسمتای اول وقتی عاشق بود اما نمیتونست عشقشو داشته باشه، اون درد تو چشماش، دیدی که به کانگ داشت طوری که انگار اونو می پرستید، چقدر زیبا یود حس یه طرفه و پاکش که نخواست به خاطر خودخواهیش آلودش کنه. تصمیم گرفت بره و تنها زجر بکشه اما کانگ و دوستش بخاطر اون آسیبی نبینه رفاقتشون. داستان یه جوری کامل و قشنگه که واقعا نمیدونی از کجاش بگی. بیمارسرا نقطه عطف زندگی هر دوتاشون بود. جایی که باعث شد با درداشون روبرو بشن و یاد بگیرن. روابط این سریال اغراق گونه نبود. دوتا پسرعمو که بخاطر شرایط باهم دعوا داشتن همیشه، آخرا اینطوری بودن که چی؟ چرا بخاطر همچین چیزی باید دعوا کنیم؟ اصلا این قسمتش خیلی عمیقه. کاش خانواده بشینن این سریالو ببینن بنظرم انقدر خیلیامون درگیر دنیای مادیمون شدیم، فراموش کردیم که زندگی چی بود و آخرش به کجا میرسه. همونطور که پرستار ها گفت: آدما از اول میدونن قراره یه روز بمیرن. اما یه جوری قاطی زندی دنیاییشون میشن که یادشون میره مرگی هم هست. کاراکترای دوست داشتنی این سریال هرکدوم یه دنیا حرف باید راجبشون زد. داستان زندگیشون، عشقشون، دوستیشون، باوراشون، فداکاریاشونو… این سریال برای همینم میه زندگی واقعیه. دیالوگای نابش اونقدر قشنگ از دنیا میگفتن که گوش کردن به اونا کافی بود تا بارها برای خودت تکرارشون کنی و گریه کنی. عاشقانه سریال مثل یه شکلات بود که تو دهن آب میشه. شیمی بینشون انقدر قشنگ بود که نوک انگشتامم به تپش می افتاد. موسیقی متنش مثل اون شکلات کاراملیا بود که مغز کاراملیشون یه جوری باهاشون تلفیق شده که بدون هم معنایی… Read more »