ولی خب، مغز و منطقم داره برنده تر میشه، ببین یونجه رو که اصلا میگیم رد داره بود بر اساس محیطی که توش بزرگ شده بود سایکو شده بود و اصلا هیچی دیوونه و غیر قابل کنترل… اما سونگ هون، سونگ هون رو یجوری به ما نشون دادن که کاملا دل همه براش سوخته و اونو فردی که میخواد با عدالت انتقام بگیره…. مثلا سر اون مرده که دخترش عروس شد، قرار بود برای انتقام یچیزی به خوردش بدن که مری و گلوش بسوزه و تا آخر عمر نتونه چیزی بخوره، این چیزی بود که سونگ هون برنامه ریزی کرده بود. ولی یونجه سرخود رفت دختر بیگناه رو تو لباس عروس کشت.. اونجا که سونگ هون تو دسشویی داره گریه میکنه بخاطر اینه.. ولی خب یجوری عجیبه، خب تو اگه واقعا نمیخواستی آدمی الکی کشته بشه باید یه ذره متعصب تر میبودی، اونجا دیدیم رفته تو رستوران و فقط یه زیرگوشی زد به یونجه و گفت هانا رو واسه سرگرمی کشتی؟ گمشو، فقط همین؟!..
البته خب میشه حق داد یجورایی تو برزخ مونده بود خودشم نمیدونست چیکار باید بکنه و…
اوکیه که اصلا نمیدونم دلم باید واسه کی بسوزه، ولی داداش.. حقیقتا کوان یونا دیگه مرگش واقعا بی دلیل بود.. آخه این یونجه این وسط معلوم نیست چه غلطی میکرد همین جوری رو هوا هرکی دلش میخواست میکشت..

یکی این‌که سونگ جون که واقعا توی اون پرورشگاه زندگی نکرده، هرچی بوده فقط خاطراتی بوده که یونجه و داداشش کردن تو مغزش و براش تعریف کردن، پس چرا یه بار تو کابوسش واقعا جایی که یونحه بوده (زیر اون تخته چوب ها که سگ بالاسرش بود) رو دید؟، و یا اینکه چرا وقتی جلو درخونه جادوگره سگ دید و خاطرات سگ اون پرورشگاه براش تداعی شد؟
یا وقتی سگ دیوونه دزدیده بودش و سرش کیسه کشیده بود سونگ جون وقتی صدای سوت رو شنید گفت وای سگ دیوونه داره میاد(حالا اینو میشه یجوری رفعش کرد مثلا بگیم یونجه و داداشش واسش این سوت رو زدن و گفتن هروقت اینو شنیدی یعنی سگ دیوونه داره میاد و….)
ولی اون تداعی خاطرات تو ذهن سونگ جون یا تو کابوسش اصلا منطقی نبود..

توسط هیونگش انجام شد رو نمیفهمم، یعنی تبدیل کردن سونگ جون به یونجه دقیقا از چه لحاظ به انتقام کمک میکرد؟

تو کل سریال فقط یه ذره این دوتا برادر به همدیگه نزدیک میشدن، مثلا سونگ جون واسه نجات سونگ هون میپرید وسط دعوا، یا وقتی کنار هم غذا میخوردن، من دلم واسشون قیری ویری میرفت:) همش میگفتم خدایا یه طوری بشه رابطه این دوتا برادر باهم خوب بشه، حتی یذره این هیونگ نسبت به داداش کوچولوش علاقه نشون بده، مثلا اون تیکه اول فیلم رو یادتونه که سونگ جون بعد فرار از پلیس تو کلبه وقتی دید هیونگش اومد تو کلبه تا بهش کمک کنه از ذوق اشک ریخت.. حتی فکر اینکه اونجا همه چیز برنامه ریزی شده و باب اطلاع سونگ هون بوده روحمو عذاب میده..!:)
.
بعد فکر کن این سونگ جون از اول عمرش پدرمادر درست حسابی نداشته، با این پدرمادر کثافت همون بهتر که فکر میکرد بچه واقعیشون نیست.. ولی خب اونجا که زیر بارون داداشش گفت حتی یه بارم به تو به چشم داداشم نگاه نکردم برای شکسته شدن سونگ جون کافی بود.. اونجا حتی منم شکستم…
اینکه سونگ جون بعدش اون حس تنفر و گارد رو نسبت به برادرش داشت به نظرم طبیعی بود..
و اینکه ما هیچوقت توی هیچ سریال جنایی دلسوزی و همدلی کردن با قاتل ندیدیم، حتی تو سریال موش با اون وضعیت خاص هیچکس برای اون قاتلی که حتی همچون تغییر خاصی براش پیش اومده بود نسوخت… پس منطقیه که این وسط سونگ جون باید بر اساس شرایط و مدارک اون رو قاتلی شرور ببینه(حتی منم گاهی دیدم، چون سعی نکرد یونجه رو کنترل کنه)
ولی خب بازم با بعضی کامنتا موافقم، چون یوقتا زیاد احساسم به عقلم غالب میشه

هیچوقت حتی برای یک لحظه دلش واسه اون بچه ها و برادرش که اونقد زجر کشیدن و زندگیشون نابود شد نسوخت

آخرشم که تو دادگاه به دروغ گفت سونگ هون نقشه قتل 15 نفرو کشیده !! واقعا چرا چنین چیزی گفت اون فقط نقشه قتل دو نفر رو کشید. حتی یونگ جه هم 15 نفر رو نکشته بود !!!

ولی من تا آخرشم نتونستم فاز پدر و مادر سونگ جون رو بفهمم… لامصبا یه جوری با سونگ جون بد رفتار می‌کردن که وقتی فهمیدم سونگ جون پسر واقعیشونه خودم ریختم پشمام موند!! فازشون چی بود خدایی؟😂😂🍁🍁

بعد حالا نشون دادن که پدره که قاضی بود آدم خوب و مهربونیه و به اون‌گی هم کمک کرده و حکم خوبی براش داده… نمیدونم یهو چی شد آخرش آدم کثافتی از آب درومد که با یه دختربچه رابطه داشته و تازه داشت سونگ‌هونم با تیر میزد!😐🍁

کل سریال در مورد یون جه، اینکه برنامه داشت وقتی بزرگ بشه انتقام بگیره، اینکه چقدر متفاوت و باهوشه صحبت شد ولی در آخر چیزی که دیدیم فقط یه سایکو بود که از کنترل خارج شده بود و برای لذتش آدم می‌کشت!!
باهوش واقعی و کسی که واقعا برای همه چی برنامه ریزی کرده بود و قصدش انتقام بود نه فقط کشتن (حتی خودشم از کشته شدن مردم زجر می‌کشید) سونگ‌هون بود! سونگ هونی که گفته بود چیزی که میخوام اینه که یه آدم عادی باشم و یه زندگی معمولی داشته باشم…
به نظرم این باگ سریال بود که این همه به یون جه پرداختن ولی در آخر چیزی که به عنوان یون جه تحویلمون دادن یه قاتل توخالی بود که کلا رد داده بود… حتی یه ذره که بابت قتلاش عذاب وجدان نداشت و کلا انگار احساساتش رو از دست داده بود.

* البته بگم که من هر دوتاشون (سونگ هون و یون جه) رو دوست داشتم. می‌تونستم کارای سونگ هون رو درک کنم و باهاش همذات پنداری کنم ولی یون جه دیگه فراتر از درک من بود.

این وکیله که اپیزود آخر وارد سریال کردن برای چی بود مثلا؟ که بگن اینم یه قربانی بوده و آدم خوب و موفقی شده و داره به زندگیش بدون اینکه تبدیل به مجرم بشه ادامه میده؟! جمع کنید بابا… مطمئنا هیچ جوره نمیشه قتلا و کارای بدی که سونگ هون و یون جه انجام دادن رو توجیه کرد ولی به نظرم یه کاری انجام دادن “حتی اگرم اون کار اشتباه باشه” بهتر از فرار کردن و هیچ کاری نکردنه… بقیه همه فرار کردن، ترسیدن و پشت سرشونم نگاه نکردن. ولی سونگ هون کل زندگیش رو (هرچند اشتباه) صرف تحقیق، برنامه‌ریزی و نقشه کشیدن برای انتقام گرفتن بود. و وقتی توی اون بهزیستی کوفتی هم بود، اون بود که تمام تلاشش رو میکرد تا بقیه رو فراری بده و نجات پیدا کنن.
یون جه کلا رد داده بود و سایکو شده بود ولی بازم این پایان رو براش دوست نداشتم… به هرحال زجرکشیده بود و خواهرش هم که اونطوری کشته شده بود. به نظرم باید بیمارستان روانی بستری میشد.
پایان رو اصلا دوست نداشتم. شخصیت سونگ جون اصلا برام جالب نبود و آخراشم از سونگ هون خیلی زیاد طلبکار شده بود. فازت چیه داداش؟ برو از پدر و مادرت طلبکار شو که انقدر آدمای کثیفی بودن چرا همه خشم و تنفرت رو روی سونگ هون خالی میکنی؟! این همه توی بچگی زجر کشید و الآن تا آخر عمر بازم توی زندان؟ ای بابا لااقل میذاشتید خودکشی کنه بمیره هم خودش راضی‌تر بود هم ما! والا…
انتظار داشتم سونگ جون وقتی فهمید برادرش شماره 11 بوده و انقدر اونجا زجرکشیده یخورده باهاش همدری کنه و دلش بسوزه ولی درحالی‌که سونگ هون داشت با بغض داستانش رو براش تعریف میکرد من یه ذره هم محبت و همدردی‌ای از طرف سونگ جون برای داداشی که به قول خودش تمام دنیاش بود و انقدر دوستش داشت حس نکردم! آخرشم که خیییییلی راحت قضاوتش کرد و کنارش گذاشت.
اصلا معلوم نشد حکم اون آدمای شیطان صفت چی شد و فقط سونگ هون رو نشون داد که تا ابد توی زندانه.
حتی یه شخصیت داخل سریال نبود که یه اپسیلون برای سونگ هون و یون جه دلش بسوزه و یه قطره همدردی کنه… فقط تحقیر کردن دیدم و قضاوت کردن و تنفر!
داخل سریال همش گفته شد که هر دلیلی هم که داشته باشی قتل قابل توجیه نیست و خب ما هم اینو قبول داریم ولی دقیقا باید چیکار میکردن؟؟ دیدیم که سونگ هونِ بدبخت تمام تلاشش رو برای کمک گرفتن از دولت، پلیس، خبرنگار و قاضی انجام داد و به هیچ نتیجه‌ای نرسید. لابد فقط باید فراموش میکرد و میرفت پیش روان‌شناس تا مشکلات روحی روانیش رو حل کنه و به زندگیش ادامه میداد!!
خلاصه که سریال خوبی بود ولی نویسنده آخرش رو گند زد و به قول برخی دوستان یه عدالت به دردنخور و چَپَکی رو به نمایش گذاشت.

حالا جدای اینکه یون جه رو دوست داشتم ولی بدون دخالت احساساتم (😂😭)پایانی که بهش دادن خیلی مسخره بود ,یعنی حتی مثلا با بقیه زندانی ها درگیر میشد و میمرد راحت تر قبول میکردم تا اینجوری 😑نمیشد اون مرده رو بکشه بعد حالا اون اخرا میکشتیدش بچمو 😒
دلم برای چالز سوخت ,چقدر یون جه رو دوست داشت که بخاطرش اینکارو کرد 😭😭😭💔
در اخر هم امیدوارم یه روزی تو واقعیت ادمهای ظالم که خودشون تو راحتی هستن و بقیه رو ازار میدن به بدترین شکل مجازات بشن ….

پایانش که بنظرم واقعا نقطه ضعفش بود و خرابش کردن