در انتظار فصل سه نشسته ایم🌱

فصل یکشو تازه تموم کردم
و به شدتم دوسش داشتم خیلی خفن بود

من خیلی وقته که تعریفشو می‌شنیدم و بلاخره دیدمش.خیلی داستانش خوب بود و پایان منطقی داشت برای فصل سوم هم تایید شده که احتمالا درباره

دلم تنگشهههههه

دوستان نتفلیکس سریالو برای فصل سوم تمدید کرده انگار
تیزرشم اومد که تمرکز روی

خب وقتشه نظر کاملمو بنویسم

اول از همه راجب مقایسه این سریال و اسکویید گیم نظرمو بگم و اون اینه که من برخلاف سایر دوستان این دوتا سریالو جدا از هم میبینم
اسکویید گیم کنار بازی های هیجان انگیزش کارگردان یه سری مفهوم هم پشتش گذاشته بود
ولی این سریال رو هیچ انتظاری از عمق و مفهوم ازش نداشتم
فقط به چشم یه سریال سرگرم کننده جذاب نگاه میکنم که تو کارشم موفق بوده که حالا در ادامه میپردازیم

حقیقتا یکی از مهم ترین دغدغه هام برا دیدن این سریال این بود که نکنه تو این یه سال و نیم تغییر کرده باشم و این سریال فصل دیدنش لذت فصل اولو بهم نده ولی بازم اینقد خوب بود و هیجان داشت که با دیدن همون قسمت اول کاملا شکم بر طرف شد
سریال از همون اولش شوکه کننده و با خون ریزی شروع کرد و اصلن به بیننده اجازه نفس کشیدن هم نداد و به نظرم شروع قوی و هیجان انگیزی داشت
در ادامه که وارد داستان میشیم با چن تا پلات توییست روبرو میشیم که چون اخبار ساخت سریالو دنبال میکردم ا

یکی دیگه از چیزایی که نظرمو جلب کرد جلوه های ویژش بود
موقع دیدنش گفتم فک کنم نتفلیکس برا فصل دوم حسابی خرج کرده ها
ولی بعد که داشتم توی ردیت میخوندم یه نفر نوشته بود با دستیار کارگردان مصاحبه داشتم و گفتش که برای هر قسمت ۲.۵ ملیون خرج شده ینی کل بودجه سریال 20 ملیون دلار برا هر فصل بوده که این همه سکانس خون ریزی و این جلوه های ویژه چطوری تونست فقط با این هزینه انجام بشه اونوقت سریالی مثل سوییت هوم یا بولگاسال که به ترتیب ۳۰ و ۴۰ ملیون دلار بودجه داشتن این همه پولو خرج چیشون کردن واقعا؟؟
خب بگذریم چرا دارم میرم تو حاشیه
نکته بعدی شخصیت پردازی خوب تک تک کاراکترا بود
سریال شخصیت های زیادی داشت ک شخصیتای جدیدی هم توی فصل دوم اضافه شدن با وجود ۸ قسمتی بودن و داشتن تایم کم قسمتا تونسته بود تقریبا به همه شخصیتای سریال بپردازه
حتی یه جاهایی با فلش بک های کوتاه مدت چند دقیقه ای یا حتی چند ثانیه ای باعث میشد دیدت نسبت به یه کاراکتر عوض شه و برای لحظه ای دلسوزی کنی برای طرف

کارگردان هم که از استفاده ابزاری از بازیگرا و بدناشون دریغ نکرده از آن گرفته تا کیوما 😂
منو یاد کارای سیدی پراجکت رد میندازه که در عین جذاب بودن و شاهکار بودن ولی یه شیطنتایی هم میکنه تو بازیاش تا بخاطر این مسائلم که شده چن نفر نظرشون جلب شه از این لحاظ بازیاشونو بخرن
اخه چرا کاراکترا باید توی میدون شهر که برای بقا میجنگن با لباس زیر و شاتگان به دست با هم بجنگن😂

جدا از این مورد توی خون ریزی و کشتن هم حس میکنم زیاد روی کرده بود شاید هم من چون همه قسمتا رو یه بند دیدم حس کردم زیادیه ولی خب به نظرم با اینکه خشونت اول سریال و خون ریزیاش هیجان انگیز بود برام ولی رفته رفته سلاخی شدن کاراکترا دیگه برام خسته کننده شده بود

راجب بازیای توی سریال راستش هر چی بیشتر میگذشت برام خسته کننده تر میشد چون امثال این سریالایی که برای بقا و زنده موندن باید بازی انجام بدن رو کم ندیدم نظیر توموداچی گیم(انیمه) یا همون سریال معروف اسکویید گیم و بتوم و …
و این مبارزات تیمی واقعا داشت خسته کننده میشد برام و احساس میکردم همه اینا رو دیدم و تازگی نداشت برام خصوصا بازیای چیشیا

از همه اینا گذشته به نظرم بدترین نکته سریال سگ جون یودن کاراکترا بود
دست نویسنده پنت هاوسو از پشت بسته بودن
ینی چی مگه سوپرمنه؟
قسمت هفتم به نظرم بدترین قسمت سریال بود جوری که حس میکردم دیگه داره به شعورم توهین میشه

ولی خب از اینکه بگذریم رفتیم سراغ قسمت اخر که کلا همه شک و تردید هام رو راجب سریال شست و برد
اریسو و اوساگی بالاخره به ملاقات میرا (ویلن اصلی داستان) رفتن که موقع نوشیدن چای اتفاقات جالبی میوفته و نویسنده به خوبی با ذهن بیننده بازی میکنه که فرق بین توهم و واقعیتو نمیفهمه و برای لحظه ای هم که شده ممکنه نتونه تشخیص بده کدوم واقعیته و کدوم توهم

راجب پایان بندی هم بگم که به نظرم پایانش خوب و قانع کننده بود
برداشت من از پایانش این بود

بعد یکسال و نیم انتظار دیروز تونستم بعد اتمام کنکور به دنیای سریال برگردم و تصمیم گرفتم این با دیدن الیس در سرزمین مرزی شروع کنم خستگیمو از تنم ببره و باید بگم بهترین انتخاب رو کردم
همین الان قسمت اخرو تموم کردم و باید بگم کرک و پر برام نموند
قسمت اخرش شوکه کننده بود اتفاقاتش
لحظه به لحظه بیشتر شوکه میشدم
فعلا تو جو سریالم نمیتونم نظر دقیق بدم فردا صبح نظر کاملمو راجب سریال مینویسم(حالا نه اینکه برا کسی مهمه😂😂)