تو زندگی معمولی و عادی الانمون، وقتی تو یه جمع قرار میگیریم، ابراز احساسات ما حد و حدودی داره. نمیتونیم هر چی تو دلمونه رو بگیم. یه سری قوانین نانوشته راجع به چیزایی که قراره بگیم یا نگیم وجود داره؛ اما تو فضای مجازی همچین چیزی نیست.

شما میتونین هرکسی باشین و هر چیزی بگین. بخاطر این از حرفاتون و اثراتش نمیترسین که اون آدمو نمیبینین. اونم شما رو نمیبینه و برای همینم میتونین به راحتی هر چی دل تنگتون میخواد بگین. به ماها قبل اینکه این فضای آزا رو بدن، چطور آزاد بودن رو یاد ندادن.

متاسفانه معنی آزادی و حق صحبت توی فضای مجازی با توهین، تهمت، ناسزا، فضولی، نفرت پراکنی، شایعه سازی و… جایگزین شده. فراموش کردیم که چقدر کلمات میتونن حتی از گلوله هم مرگ آورتر باشن. راحت قضاوت میکنیم و این کارامون تبدیل به یه تفریح برامون شده. اینکه بشینیم در مورد زندگی بقیه با دوتا عکس و فیلم یا چند تا پست الکی صحبت کنیم و پیاز داغ ماجرا رو بیشتر کنیم.

کلاس ده روزه هیراگی سنسه از همین میگفت. از بزرگترین قاتل روح انسان، کلمات. چقدر بازیگر و ایدول دیدیم که اینطوری کوبیده شدن تا جون خودشون رو گرفتن؟ چند نفر دیگه هستن که از عرش به فرش افتادن و بعد مدتها فهمیده شد بیگگناه بودن؟ چند نفر هنوز دارن با این حرفای مزخرف که تمومی ندارن میجنگن و سعی میکنن قوی بمونن؟ فقط که در مورد آدمای معروف نیست. حتی کوچکترین حرکتت تو این زمونه قضاوت میشه. حتی اگه فقط یه آدم عادی باشی هم باز دست از سرت برنمیدارن.

میدونین، اینجور آدما براشون مهم نیست حقیقت واقعی چیه. اونا دنبال سرگرمی خودشونن. ذره ای به این موارد اهمیت نمیدن. اونا نفع خودشون رو از کل قضیه میخوان. من بعد پخش سریال برای همیشه از دستت دادم چینی، واقعا نسبت به انسانست بعضیا شک کردم. طوری زندگی بازیگری که کاراکترشو دوست نداشتنو کند و کاو کردن که چیزی در موردش مخفی نموند. میدیدن زندگی پاکی داره و دنبال یه فرصت بودن تا با کوچیکترین اشتباه اون آدم رو از صنعت بیرون بندازن. نه تنها بین مردم خود کشر چین یه همچین آدمایی بود، بین فنای اینترنشنال اونقدراز اینا دیدم که هر سری قلبم میشکست. واقعا ارزشش رو داره بخاطر یه کاراکتر یه نفرو اینطوری عذاب بدی؟ کسی که دست و پا زده تا به اینجایی که هست برسه؟ شایعه راه بندازین و دعا کنین یه بلایی سرش بیاد تا بیان تو سریال ادیتش کنن و به کاراکتر مورد علاقتون دختره برسه؟ چقدر ذهن یه نفر میتونه مسموم باشه که بخاطر یه همچین چیزی مرگ و بیچارگی یه آدمو بخواد؟ خنده های پشت مانیتور این آدما تو سکانسای قسمتای آخر واقعا قلبمو اتیش زد…

تو این ده روز، بچه ها از معلمشون چیزایی رو یادگرفتن که تو کل مدت تحصیلی یه کلمه رو هم بهشون یاد نداده بودن. چیزی که هزاران برابر از هرچی ریاضی و فیزیکه مهمنتر بود و اونم درس انسان بودن بود. فکر کردن. اینکه لعنتی قبل اینکه اون دهنتو وا کنی یه ثانیه فکر کن. ببین حرفی که میزنی رو اون آدم چه تاثیری میذاره. خودتو جای اون بذار و کلماتت رو درست انتخاب کن. لطفا به خودتون بیاین.