ما نمی دونم واقعیت 100 درصد چیه
ما نمی دونیم که چی شده
ما اونجا نبودیم
تاریخ رو هم برندگان می نویسن
همه ی این ها صحیح و درسته ولی به این معنا نیست با استفاده از این جملات راحت میشه نتیجه بگیریم همه چیز بی اعتباره
در ماجرای چوی سوک بین و جانگ هی بین مهم ترین عامل تایید کننده ی وقایع ماهیت جامعه ی اون زمان و تحلیل سیر وقایع براساس اونه.
چوی سوک بین پایین ترین جزو پایین ترین طبقه ی اجتماع در جامعه ی طبقه بندی شده ی جوسون بود.این خیلی نکته ی مهمیه اونقدر مهمه که پسرش یعنی پادشاه یئونگ جو کل زندگی و بخشی از دوران سلطنتش رو درگیر همین موضوع یعنی اینکه از سمت مادری جزو پایین افراد جامعه هست ، بوده.این مضوع به زیبایی در سریال Haechi به تصویر کشیده شده.
این رو نگه دارید
ممکنه برخلاف روایات و همونجور که در Jang Ok Jung نشون داده شد کل ماجرای دیدار سوک بین و سوکجونگ ساختگی بوده باشه ولی نکته اینجاست دیدار ممکنه ساختگی باشه ولی وقایع بعد از دیدار چطور؟
یعنی اعضای حزب سویین به همراه ملکه اینهیون نشستن پیش خودشون فکر کردن که یه خدمتکار از پایین ترین طبقه ی جامعه رو بذارن سر راه سوکجونگ تا با استفاده از اون حزب نامین و هی بین رو که در بالاترین درجه ی قدرت هستن رو بکشن پایین !!حالا ما کاری به احمقانه بودن این تئوری نداریم و قبولش می کنیم.سوال.آیا قحطی گزینه بوده ؟سوک بین حقیقتا بدترین و افتضاح ترین کیسیه که میشه برای همچین کاری پیدا کرد.من این رو هم قبول می کنم.چه تضمینی وجود داشت که این نقشه روی سوکجونگ جواب بده ؟چه تضمینی وجود داشت هی بین و نامین دخل یه خدمتکار که مرگش به هیچ کجای دنیا نبود رو نیارن ؟حزب سویین دیگه چه کنترلی روی وقایع داشته ؟یعنی این کار سویین بوده که از 6 پسری که از سوکجونگ به دنیا اومدن 3تاش با سوک بین باشه اون هم با بیشترین طول رابطه ؟ نکته اینجاست که
اون کسی که سوکجونگ رو زمین گیر کرده سوک بین بوده
اون کسی که نقطه ی برخورد و دشمنی با هی بین بوده سوک بین بوده
اون کسی که در حضور هی بین،ذهنیت سوکجونگ رو برگردونده بازهم سوک بین بوده
همه این کارها رو هم در حالی انجام داده که جزو پایین ترین طبقه ی اجتماع بود.
با همه ی این ماجراها ولی بعد از اعدام هی بین ، نه سوک بین شرایط ملکه شدن رو داشته و نه یونینگ شرایط جانشین شدن رو.فرض کنید که اشراف پرمدعای جوسون به خوبی و خوشی یونینگ رو به عنوان جانشین و سوک بین رو به عنوان ملکه قبول کنن!!
ببینید که اوضاع چقدر خراب بوده که سوکجونگ ، سوک بین و یونینگ رو کاملا از قصر و ماجراهاش دور می کنه تا سوک بین محل جنگ و جدال سیاسیون نشه.
احتمالا اگر پسر 6ام (سومی که بچگی رو رد کرد ، ولی در جوانی مرد) سوکجونگ زنده می موند اون ولیعهد پسر هی بین میشد.
این نوشته میشه یه نمونه(اگر قرار بود با این روش کامل چوی سوک بین رو بررسی کنم راحت دو برابر کل کامنت فعلیش میشد !!) از تحلیل سیر وقایع براساس ماهیت جامعه ی اون زمان که نشون میده لازم نیست اونجا باشم تا بدونم راست یا دروغ بلکه می تونم بگم کدوم به حقیقت نزدیک تره.پس نتیجه می گیرم که
قطعا سوکجونگ یه چیزی در این آدم دیده بوده که نه تنها یه دختر خدمتکار با پایین ترین سطح طبقه ی اجتماعی رو کشیده بالا و تبدیلش کرد به رده ی اول بین بلکه بعدش هم مراقبش بوده و از جنگ های درون قصر دورش نگه داشته تا مراقبش باشه.این آدم پسری رو تربیت کرده که میشه اون رو به راحتی بهترین پادشاه جوسون از زمان سه جونگ تا زمان خودش(تقریبا در فاصله ی 270 ساله) و یکی از بهترین پادشاهان در کل دوران جوسون در نظر گرفت پس جمع این موضوعات نشون میده که چوی سوک بین ویژگی های خاص و متماییزی داشته.

نتیجه ی تفکر شما میشه ساخت زباله هایی مثل دو قسمت 300 و تومیریس و …فیلم هایی از اساس دروغ هر چند که همگی پشت سر هم شکست خوردن ولی باز هم محتوایی ساخته شده هستن.
عوامل Jang Ok Jung به درجه ای از عرفان رسیده بودن که حتی محض خالی نبودن عریضه هم نیومدن قبل از هر قسمت یا در پایان قسمت آخر بیان بگن شما زیاد داستان رو جدی نگیرید صرفا یه روایت متفاوت براساس یه رمان بود.برعکس حتی در متن پایان سریال هم دروغگویی رو ادامه دادن.اگر سوکجونگ بیشتر قدرت رو در کل جوسون داشته بعد یی بانگ وون کشک بوده ؟
گیر Jang Ok Jung بیشتر از صرفا خوب نشون دادن هی بین یا بد نشون دادن سوک بین هست.مشکل Jang Ok Jung به مسخره گرفتن سیر وقایع هست.مثلا دم دستی ترین موارد: در سریال گفته میشه سوکجونگ حتی به سوک بین دست هم نزده یا حتی در قسمت آخر هم سوک ون صدا میزننش یا اون حمایت سیاسی که پشتشه.
در حالی که در زمان اعدام هی بین ، سوک بین سه تا پسر به دنیا آورده بود که البته فقط یدونه که یونینگ باشه زنده مونده بود و لقبش هم سوک بین بوده و عملا هم هیچ حزب سیاسی طرفش نبوده و باقی احزاب فقط دشمن مشترکی با سوک بین داشتن و تنها حامیش فقط سوکجونگ بوده.گیر اون سریال این دست ماجراهاست نه فقط عوض کردن جای سوک بین و هی بین.
متاسفم که این رو می گم ولی حتی با صرف نظر کردن از بعد تاریخی ، باز هم Jang Ok Jung در هیچ زمینه ای حتی نزدیک Dong yi نیست.سریال های تاریخی که بهتر از Dong yi باشن شایدبه اندازه ی انگشت های دوتا دست هم نباشن که اون هم سریال هایی مثل امپرس کی و ته جویونگ و … هستن و قطعا و مطمئنا Jang Ok Jung یکی از اون ها نیست..
خاکستری بودن شخصیت ها امتیاز نیست همون طور که سفید و سیاه بودن شخصیت ها کمبود نیست.این نحوه ی استفاده کردن و داستان گویی و شخصیت پردازیه که تعیین کننده است.کاری به این هم نداریم که در Jang Ok Jung اغلب شخصیت ها منفی هستن و یه تعداد از شخصیت ها به زور از سیاه به خاکستری یا سفید به خاکستری تغییر پیدا کردن.
فقط بدی های هی بین رو دیدی؟اینطور نیست
اوک جونگ در Dong yi از یک شخصیت باوقار ، متین ، باهوش و با ملاحضه که همه چیز رو در دست داره با تصمیماتی که گرفت تبدیل شد به یک شرور حسود و قدرت طلب که تقریبا همه چیزش رو باخت
تحول دونگ یی در سریال اینطوری بود که از یک دختر پر شر و شور و پر انرژی و بی ملاحضه ی ناپخته که چیزی برای از دست دادن نداره تبدیل شد به یک زن پخته و باملاحضه و آرام که خیلی چیزها برای از دست دادن دارن.
کدوم یکشون شخصیت پردازی سنگین تری داشتن ؟
شخصیت پردازی اوک جونگ در Dong yi حتی از خود دونگ یی هم بهتر بود.شما در طول سریال به راحتی می تونستی سقوط اوک جونگ رو ببینی که در زمان هایی که ظاهر داشت موفق می شد.به راحتی می تونستی ببینی که اوک جونگ با تصمیماتش داره ذره ذره هر آنچیزی که براش اهمیت داست رو به یک نفر دیگه میبازه.سریال خیلی خوب نشون میده که بیشتر از اینکه دونگ یی سعی کنه همه چیز رو از چنگ اوک جونگ در بیاره این اوک جونگ بود که همه چیز رو به دونگ یی باخت.سریال مستقیم این مورد رو در قالب اون پیشگویی داره به مخاطب میگه.
ما قراره محتوای درست ببینیم.اگر قراره روند اصلی تغییر پیدا کنه باید اعلام بشه که این صرفا روایته

مطلقا نمی تونید سریالی رو به جز Jang Ok Jung پیدا کنید که هی بین رو منفی نشون نداده باشه.هی بین در تمامی سریال ها و نوشته های کره ای شخصیت منفیه به جز Jang Ok Jung و رمانی که از روش ساخته شده.
آدم ها سفید سفید نیستن بخاطر همین اسمشون آدمه.هر کسی ممکنه ایراداتی داشته باشه.اما گاهی زمانی میرسه که دیگه حرف از ایراد نیست حرف از ایرادات در سطح گسترده است.اگر فردی با ایرادات جزیی رو با فردی با ایراداتی در سطح گسترده مقایسه کنیم اون وقت فرد با ایرادات جزیی آدم خوب ماست.
به عبارتی تقابل آدم هایی با ویژگی های مخالف با هم نشون میده که کی خوبه و کی بده
براساس چیزی که هست
در مقایسه بین ملکه اینهیون و چوی سوک بین با جانگ هی بین
آدم خوب های ماجرا ملکه اینهیون و چوی سوک بین هستن.