دو تا چیز از همون اول آشنایی با این سریال منو واسه دانلود کردنش وسوسه کرد:
❕یکی داشتن ژانر نظامی که بعیده کسی بعد از نسل خورشید و سقوط آزاد عشق از این ژانر بدش بیاد.
❕و دوم بازی دو عدد از کراش های اعظمم و سردسته‌های اموالم یعنی سو جی ساب و یون کی سانگ🎉
پس تردیدو کنار گذاشتم و دانلودش کردم و دیدمش و شدیدا خوشحالم که ازدست ندادم همچین سریالی رو.
سریالمون خیلی فراتر از انتظارم عمل کرد یعنی انتظار نداشتم از دیدن جنگ یه کشور دیگه انقدر احساساتی بشم و گریه کنم،بترسم و هیجان‌زده شم،عصبانی شم و برای پیروزی‌شون دعا کنم و…
درمورد بازیگری بازیگرا حرف زیادی برای گفتن نیست همین بس که به قدری خوب بازی کردن،به قدری خوب بازی کردن که انگاری واقعا اونا تو اون جنگ حضور داشتن👌
نگاه های پرنفرت و خشم شین ته هو رو باید قاب گرفت و البته ایول داره این همه هنر بازیگری. و نمیدونم چرا با همه شیپ میشد این جنتلمن چه با سویئون چه با سوهی و چه با افسر دکتر.
چقدر مغرور و باوقار و عاشق بود و

بعد این همه تعریف ازش معلومه عاشقش شدم یا بازم بگم؟؟😂
عشق لات و لوت من تو بک دونگسو دلاور اینجا بود و من چقدر خر کیف شدم دیدمش.البته اینجا یه فرمانده قابل ستایش بود ولی
یه تصویر واقعی و البته تلخ از جنگ دو تا کره رو نشون دادن؛از سختی های جنگیدن،آوارگی،از دست دادن دوستان و عزیزانت،ترس و وحشت هر لحظه مردن، فداکاری‌های غیرقابل وصف بعضی ها و …
فک کنم دیگه همه بدونن بیشتر از فشار جسمی فشار روحی بعد از جنگ آزاردهنده است همین دیدن مرگ همرزمات که گریبان جانگ وو رو هم گرفت.
نمی دونم چقدر بودجه خرج این سریال کرده بودن ولی خیلی خیلی طبیعی بود;درست انگار وسط جنگ بودی یه جنگ خیلی واقعی.
البته مدیونین اگه فک کنین که فقط جنگ بود؛نه کنارش یه رومنس و برومنس فوق العاده هم داشتیم که نذاشت فقط دیدن صحنه های جنگ سریال رو یکنواخت کنه.جای فلش بک ها به ماجراهای عشقشیون درست به موقع انتخاب شده بودن و فوق‌العاده لذت بخش بودن.🥰
عاشقانه های جانگ وو و سویئون شاید بگم یکی از کمیاب ترین عشق های انقدر وفادار و وابسته به هم بود.جوری عاشق هم بودن که به عشق دوباره دیدن هم همه‌ی سختی های جنگو به جون میخریدن.😭
البته بگم که هر اتفاق خوشایند که تو سریال بود درست معنی آرامش قبل طوفان رو داشت.
البته من طبق معمول همیشه دچار سندرم دوم و عاشقانه دوم شدم ولی از یه جا به بعد کلهم رومنسو بوسیدم گذاشتم کنار،چسبیدم به برومنس بی نظیری که قند تو دل آدم آب میکرد.😅
چه عجیب اون حجم از نفرتشون به هم،به برادری و دوستی تبدیل شد.چه سوزان همو نگاه می‌کردند و هوای همو داشتن🤚
وای باید خودتون ببینید تا حال منو بفهمید؛بعضی وقت ها چقدر حرص میخوردم سر چاپلوسی ها و تصمیمات غلط و ترسو بودن و قمپز در کردن بعضی ها جوری که اگه اسلحه دست من میدادن ترورشون میکرد نمونه بارزش هان مین یونگ بود
گردن یکی رو هم میدادن من میشکستم و اونم داداش سویئون بود که لعنتی هی داشت میمرد نمیمرد
فقط خدا میدونه چقدر اشک ریختم واسه مرگ تک تک سربازا؛حالا خوبه من اونجا نبودم وگرنه با اشک چشام سیل جاری میشد همه رو میشست میبرد.
دیگه زیاد نگم همینقدر که کیف کردم از تماشا کردنش؛با این که با بیشترش گریه کردم اما هم کلی هیجان زده شدم هم بعضی جاها خندیدم و هم کلی استرس کشیدم و همم ببینید دیگه.😉