اگر سبک کار های روانشناختی عاشقانه دوست دارین سریال smile code 2024 هم عالیه

ولی کاش یه هشدار روی این سریال می زدن. بیمار ها و زندگی هاشون که توی این سریال نشون داده میشه خیلی زیاد غم انگیز و ناراحت کننده است، واسه همین به کسایی که شرایط روحی خوبی ندارن توصیه میکنم این سریالو در یک موقعیت بهتر نگاه کنن. راستش برای خود من این سریال خیلی درد آور بود. مخصوصا وقتی به اون قسمتی رسیدم که اون مرده به خاطر چندین بار رد شدن از آزمون افسرده شده بود و آخرش هم خودکشی کرد، دیگه نتونستم این سریالو ادامه بدم و دراپ کردم. خداییش اون قسمت برام خیلی دردناک بود یاد زمان کنکور خودم افتادم. یعنی کم مونده بود سکته کنم.

هی داشتم با خودم فکر میکردم این دکتر هوانگ( چانگ ریول) کجا بازی کرده
دیدم تو my name بوده لعنتی چقدر این کاراکترش با اون کاراکترش فرق می‌کنه و چقدر خوب بازی می‌کنه
باورم نمیشد این همونه!!
اون جا شخصیت خشنی داشت
این جا یه شخصیت بامزه و دوست داشتنی

از دیدنش لذت بردم، عمیقا آروم و‌ روح نواز بود….
و اینکه همیشه گل و بلبل پیش نمی رفت و حقایق زندگی رو به تصویر می کشید برام جذاب بود
خیلی دوسش داشتم و خوشحالم که برای دیدن انتخابش کردم!

میشه سریال مشابه معرفی کنید واقعا نیاز دارم یه سریال مثل این ببینم فرقی نداره از کدوم کشور باشه

سریال خیلی خوب و بسیار آموزنده ای بود خیلی چیزها ازش یاد گرفتم به نظرم هر کس نیازه حداقل یک بار این سریال رو ببینه

تجربه ی من از
اختلال “پنیک” هراس:
وقتی که بذاری خیلی چیزا برات مهم بشه و اذیتت کنه،روحت میخواد فرار کنه و میگه که دیگه نمیخوام تو این تن لعنتی که قدرم رو نمیدونه بمونم.و میدونی تو بیشتر از همه از چی میترسی؟از اون لحظه ای که میدونی قراره پنیک بشی.همون موقعی که دست و پاهات قندیل میبنده،انگار روحت اون قسمت ها کمرنگ میشه و بلیطش رو داده تا از بدنت به یه مقصد نامعلوم حتی شده برا یک لحظه فرار کنه.نمیتونی حرف بزنی، نمیتونی ببینی و درست بشنوی و نفست بالا نمیاد.اخرین ذره ی روحت رو وسط سینه ات حس میکنی.تو قلبت.بهش چنگ میزنی تا نگهش داری،التماسش میکنی و ممکنه جیغ و فریاد بکشی یا گریه کنی.و بعدش که روحت میبینه خودش هم چاره ای جز موندن نداره،برمیگرده سر جاش و باهم به حال خودتون غصه میخورید.برای یه مدتی بی حس میشی.چشمات بازه و میبینی ولی برات بی معنیه.
با خودت میگی:
“بازم اونجوری شدم؟آه گندش بزنن”
اگر اور*گا*سم بالاترین حس لذت باشه،حتما پنیک بالاترین حس رنجه.میذاری یه قطره اشک لجوجانه از چشمت پایین بیاد،گلوت میسوزه از فریاد های ملتمست برای موندن روحت و شرط میبیندی حسابی رنگ پریده به نظر میای.

ولی میدونی فایده پنیک شدن چیه؟….حداقل یادت میده که هیچی تو این دنیا از نگه داشتن روحی که جدا از خودت راه میره نیست.باعث میشه سریع تر به سمتش بدوی و نزدیک تر نگهش داری.
از قبل بیشتر مراقبش باشی…
شایدم سرت به سنگ خورد و بالاخره برای درمان اقدام کنی

*قسمت سوم .

اختلال اضطراب اجتماعی:
“Stared in the mirror and punched it to shatters
Collected the pieces and picked out a dagger
I’ve pinched my skin in between my two fingers
And wished I could cut some parts off with some scissors
به آیینه خیره شدم و با ضربه ی مشتم خردش کردم
تکه هاش رو جمع کردم و تیز ترینش رو که مثل یک خنجره انتخاب کردم
پوستم رو بین دوتا انگشتهام نیشگون میگیرم و با خودم میگم کاش بشه یه قسمت هایی ازش رو با تیزی جدا کنم.”
وقتی یه چاقو برداری یا یه قیچی و جاهایی
که فکر میکنی باحال نیست از روحت رو ببری و تراش بدی تا برای بقیه خوب به نظر بیای.برای همین حتی اگر روحت مثل یه مجسمه ی هنری طرح خورده باشه،چون یونیک نیست،چون واقعی نیست و چون برای تو کم داره،همیشه ناراحتی.همیشه درد میکشی مهم نیست چی بشه.تا وقتی که بذاری اون قسمت ها دوباره رشد کنن و روحت به حالت اولیه اش آزاد و راحت برگرده درد ادامه داره داره و با خودت میگی”بی فایدست،همه دارن میبیننش،همه میدونن من باهاش چیکار کردم.”

*فقط حسی که از تجارب خودم داشتم رو نوشتم.شتید که با خوندنش متوجه بشید تنها نیستید.

راستش،نه اینکه تنها دلیلم برای دیدنش این بوده باشه اما؛

بازهم شروعش میکنم♡
چون ارزشش رو داره،چون به دیدنش نیاز دارم.

پ.ن:

به هرحال برای من که “عشق یه دفترچه راهنماست” ، “استارت آپ” ، ” هری پاتر ” ، “۲۱ ۲۵ ” رو دیدم،تفاوتی ایجاد نمیکنه!
قراره از دیدنش لذت ببرم و تا ابد از خودم ممنون باشم که انتخابش کردم ♡

این سریال واقعا سریال قشنگی بود،تماااام احساسات غمو شادیمو درگیر کرد با خودش..چقدر آموزنده بود این سریال چقدر روی قدرت نه گفتن من و روی با ارزش دونستن خودم و زندگیم تاثیر داشت……

به این پوستر نورانی، پر از رنگ‌های شاد و لبخند شخصیت‌ها نگاه نکنید. طوری غمگین می‌شه یه‌سری جاها، که با یه پایان شاد هم ممکنه حس بدی داشته باشین.

سریال خیلی با مفهوم عمیقی بود
پیشنهاد میکنم حتما ببینیدش