دانلود فیلم Zom 100: Bucket List of the Dead 2023
نام ها: لیست آرزوهای یک زامبی
محصول: 2023 ژاپن
ژانر: اکشن | ترسناک | کمدی | ماوراطبیعه
تاریخ اکران: Aug 3, 2023
امتیاز: 7.5 از 10 (میزان آراء: 18 نفر)
مدت زمان: 2 ساعت و 9 دقیقه
بازیگران:
Akaso Eiji – Shiraishi Mai – Yanagi Shuntaro
با 3 کیفیت اضافه شد.
زیرنویس فارسی اضافه شد.
خلاصه داستان: زندگی تندو آکیرا بعد از گذراندن چند سال بردگی برای یک شرکت، بی معنی و بی هدف شده. او در یک آپارتمان که بیشتر شبیه به آشغال دونیه زندگی می کند. تا اینکه زامبی ها به شهر حمله می کنند و با اینکه همش درحال فراره، تابحال اینقدر حس سرزندگی و زنده بودن نداشته…
.
.
اطلاعات بیشتر
سازندگان فیلم:
نویسندگان:
Tatsuro Mishima
کارگردانان:
Yusuke Ishida
سایر عناوین فیلم:
عنوان بومی فیلم:
ゾン100~ゾンビになるまでにしたい100のこと~
عنوان های دیگر فیلم:
Zom 100: Zombi ni Naru Made ni Shitai 100 no Koto
Zom 100
ゾン100
.
.
نسخه زبان اصلی
Netflix 480p / 584 MB : Direct
Netflix 720p / 1.27 GB : Direct
Netflix 1080p / 2.27 GB : Direct
.
زیرنویس فیلم
دانلود زیرنویس فارسی (ترجمه mixnonaz2)
.
فقط انیمشو ببینید که اون عالی بود
نقد کلی فیلم(حاوی اسپویل) :
چیزی که راجع به داستانای ژاپنی دوست دارم، مخصوصا داستانایی که تم هیجانی و ترسناک دارن، مفهوم اساسی پشت داستانه. کلا تو داستانای ژاپنی چیزی بی معنی زیاد مطرح نمیشه و پشت هر داستانی مفهومی وجود داره که کنایه میزنه به یه وضع یا اپیدمی خاصی تو سطح جامعه خودشون یا کل دنیا.
با اینکه بخاطر اینکه داستانکمدی زامبی گونه است شروعش میکنی؛ اما داستان ماورای یه فیلم زامبی معمولیه. این فیلم بیشتر یه استعاره از دنیای امروزی بود. خیلیا زامبیا رو غیرواقعی و تخیلی میدونن و یه روزی بوجود اومدنشون رو غیر ممکن اما کافیه یه نگاهی به اطرافمون بندازیم. اون وقته که متوجه میشیم که سالیان ساله این ویروس زامبی تو همه دنیا پخش شده و آدما الان با مرده های متحرک فرقی ندارن.
آدمایی که از صبح تا شب و از شب تا صبح از یه روتین تکراری پیروی میکنن و روزها و شبهاشون رو مثل هم میگذرونن. آرزوهاشون پوچ و بی معنی شده چون برای رسیدن به هدفی که میخوان، مسیر روبه رو سخت تر از اونیه که رد شدن ازشو تحمل بکنن. همه آدما دنبال اینن که از راه فرعی و کوتاهتری به اون رویا برسن. پس سالیان سال تلاش میکنن. راههای مختلفو طی میکنن و وارد یه مسیر بدون پایان میشن که همینطور باید به رفتن ادامه بدن اما هیچ پایانی نداره. الان زندگی آدما شده بدنیا بیان، برن مدرسه، فارغ التصیل بشن، برن دانشگاه، یه کاری پیدا کنن، زندگی تشکیل بدن، بچه دار بشن و یه روزی هم بمیرن. در کل با وجود یه سری متغیرا، داستان زندگی همه آدما همینه. اما واقعا این روش درسته؟ این زندگی هستش که به عنوان یه آدم باید تجربه اش کنیم و بگذرونیم؟ زمان طلایی زندگیمون رو هدر بدیم که شاید اونقدر بدست بیاریم که یه روز خوشبخت باشیم؟
از لحاظ منطقی در نظر بگیریم، ما ها مجبوریم برای دووم آوردن تو این زندگی سگ دو بزنیم. به آکواریوم برگردیم. جایی که همه از سر ناچاری برای اینکه امنیت داشته باشن توش پناه گرفته بودن اما اونجا چه تفاوتی با یه زندان و اون آدما چه تفاوتی با زامبیا داشتن؟ اونا مجبور بودن بمونن. زندگی دست و پاشون رو بسته بود. اونا نمیتونستن از امنیت و آرامشی که حس میکردن بزنن و وارد یه مسیر ناشناخته و خطرناک بشن. ولی ماها مگه چقدر قراره زندگی کنیم که تمام مدت زندگیمونو برای کار و سگ دوزدن بذاریم تا بلکه یه روز خوشبخت باشیم؟ همونطور که یه خطر کوچیک موج بزرگی رو راه انداخت که کل آرامش آکواریومو از بین برد و نابودش کرد، چقدر قراره زنده بمونیم؟ ما ها که از روز مرگ یا از کارافتادگی و دلیلش خبر نداریم، شاید درست همون لحظه که حس میکنیم داریم به یه جایی میرسیم از پا دربیایم…
زندگی دو روزه یه شعار نیست. حقیقته. انسان بودن به جستجوی خودته. اینکه دنبال چیزی که هستی بری و کاری که میخوای رو انجام بدی تا بلکه یه روز بتونی به چیزی برسی که فقط خودتی که از پس انجام دادنش برمیای. غیر از تو کسی برای اون کار وجود نداره. هدف از انسان بودن هم همینه. آدما نباید چرخ دنده های یه بار مصرف ساعت جهانی باشن که با از بین رفتن اون چرخ دنده سریعا یکی دیگه رو جایزین میکنن. مصل قطعات ساعتی که فقط یکی ازش تو دنیا وجود داره، سعی کن که تک و با ارزش باشی. این به معنی شهرت والا نیست. چه تو یه محله کوچیک یا شهر بزرگ، جایگاهی که پیدا میکنی، تا وقتی تو رو خاص و تک بکنه، بهترین انتخابه.
در کل،
فیلمنامه سریال استعاره از جامعه کاری ژاپنی هستش که انقدر میزان انجام کار این لعنتیا زیاده که از شدت کار میمیرن و رصد بالایی از خودکشی رو هم دارن. اینکه ما ناخواسته داریم تو جامعه ای از مردگان متحرک زندگی میکنیم که از صبح تا شب فقط نفس میکشن. زندگی نمیکنن…
آکیرا استعاره ای از قهرمانی بود که میخواست این آدما رو از آشفتگی ذهنشون و دنیای مرده افرادشون بکشه بیرون و با اونا حتی اگه قرار باشه دو روزم زندگی کنه، حداقل خوشحال و راضی باشه. اینکه وقتی چشماشو به دنیا بست، وقتی البوم زندگی خط به خطش از جلوی چشماش رد شد، حسرتی براش از کارایی که میتونست بکنه اما نکرد باقی نمونه.
موسیقی متن قشنگی داشت. کیفیتش خوب بود. جلوه های ویژه اش بدک نبود. تنها مشکلش بنظرم این بود که توکیو به اون گندگی با اون درصد بالای گردشگر کاملا ویروس همه جاش پخش شده بود اما اینا میومدن بیرون میگشتن کسی پیدا نمیشد. زامبی زیادی نبود یا میدیدی خیابون کلا خالیه. پس زامبیا کجا بودن؟ بگیم مثل کتاب زامبی زامبیا تو روز نمیان بیرون میرن یه جا مخفی میشن، شباش چرا انقدر خلوت بود؟ (وی از کتابا و فیلمای زامبی خوشش میاد. زمانی شخم زده )
خلاصه به عنوان یه فیلم انگیزشی بنظرم شیوه بیان جدیدی داشت و داستانش پر از نمادایی بود که به دنیای واقعی کنایه میزد. سر همینم برام فیلم جذابی شد و ازش لذت بردم. هنوزم برگام از اون کوسه زامبیه ریخته… من هنوز با سگای زامبی کنار نیومده بودم…
ممنون که کامنتمو خوندین.
پایان.
#پیشنهادی
بنظرم قشنگ و انگیزشیه👌🏼
نیمه ی اولش خوب بود
از نیمه ی دوم یکم خسته کننده شد
ولی در کل واسه یکبار دیدن خوبه ببینید
اوایلش بدک نبود
از اواسط به بعد چرت محض شد
تریلرش که خیلی باحال بود
چرا زیر نویس فارسی نداره؟؟
سلام زیرنویس فارسی برای این فیلم میزارید؟
انیمهشم در حال پخشه.
انیمه اش در حال پخشه و خیلی خوبههه!