اون یارو کثافت پادشاه بود همه سربازا و پولها و داروهای عالم و دکترا در خدمتش بودن الان فقط دوای دردش این بود به گل هم بخوره تا کامل سم زدایی شه.
الان لنگ یه گل بود.

لی‌لیان‌هوا کلا هیچی نداشت. خودش بود و یه زیرشلواری و یه دنیا دشمن، من جمله خود پادشاهه، که می خواست به جرم اینکه تو نواده نان‌یین هستی خودشو اعدام کنه و، فانگ شیائوبائو رو به جرم پسر اون یارو ارشد بودن اعدام کنه، این سوراخ دوم
از اون ور تا روز مرگش، اون شوهر وان‌میان هم می‌خواست بکشتش،

هجوم بن بست ببین هم پشته سر هم روبه‌رو

این‌گل واقعا کجای این زندگی پر از سوراخ رو می‌تونست پر کنه؟ اقلا گله رو داد دست پادشاهه وگرنه آنا خودشو و فانگ و کل خانواده فانگ رو اعدام میکرد از آتیش خشمش
لی‌لیان‌هوا هرگز این لاکشری رو نداشت که برای یه زندگی طولانی تصمیم بگیره.
مثل ما که اونقدر پول نداریم بگذاریم بانک سودشو بخوریم. ما در حدی شتید پول داشته باشیم که شام امشبو درست کنیم، هنر کردیم. بالا پایین شدن سرمایه و ضررش ناراحتی از ما بهترونه! مال دارنده ها و برازنده هاست نه ما!
لی‌لیان‌هوا همیشه مجبور شد برای فقط یه روز بیشتر زنده موندن برنامه بریزه، نه برای پیری و کوری و سالهای سال جلوتر.

کسی که انقدر پی خوردن غذا و کاشتن خوراکیه، کسی که انقدر پی یادگیری یه راه و روش جدیده برای زندگی کردن و پول درآوردن که وقتی هنوز کشاورزیش محصول نداده ۵ تیل پول دربیاره، چطوری میتونه بگه عاشق زنده موندن نیست؟ این چنگ زده به زندگی، اصلا هم ناامید نیست، به بهترین روش داره زندگی می‌کنه
فقط واقعگراست. وسعش به بیشتر از این نمیرسه

نگاه لی‌لیان‌هوا تو کامنت ها هم خیلی می‌بینم که میگن از عذاب وجدانی که داشت میخواست بمیره.
اگر انقدر عذاب وجدان داشت پس چرا خودشو نمی‌کشت؟ آره یه حس بدی به مرگ ارشد داشت، صراحتا آخرین قسمت گفت من فقط پی کاشتن شلغم بودم که از گرسنگی نمیرم.
ولی اولا داروهای عادی جوابگو نبود، دوما تاوقتی که شیطان دارو گل رو نگفت خودشم نمی دونست، سوما میدونست هم،
پیدا کردن داروی شفابخش یه دل خجسته و یه عالمه ساپورتر میخواد یه چیز تو مایه های مریدهای آفی که برن همگی کل دنیا رو زیرپا بگذارن تا گل رو پیدا کنن.
خود آفی یه فرقه پشت سرش بود که رفت ۱۰ سال اعتکاف. تو فرقه سیگو چی؟ دیگه کسی بود وایسه براش؟
لی‌لیان‌هوا اگر نون شبش رو نمیچسبید قبل از سم بیچا، گشنگی می‌کشتش.
اشتباهه. زندگیشو به دیگران هدیه نمی‌داد، تا جای ممکن هم از هنر رزمی‌اش استفاده نمی‌کرد، خیلی هم خسیس بود برای استفاده کردن از جونش. وقتی خیلی خیلی علاقه‌مند شد به دوستانش این‌کارو کرد.

لی‌لیان‌هوا به نظر من عاشق زندگی بود، برای همین اینهمه زندگی نجات میداد و اینهمه توی این ده سال پزشکی یاد گرفته بود، ولی بهای زندگی گرون بود
برای این بهای گرون زندگی، با یه گل کافی نبود، اگر مثل دوستش آفی در حد یه مقدار منطقی انرژی داشت، میشد ادامه بده، ولی اینطوری با یه گل، کافی نبود

تفاوت دی فی شنگ و شان گودائو در برابر لی شیانگ یی برام جالب بود
لی شیانگ یی یه نابغه بود زیاد تلاش نمیکرد ولی با استعداد بود و زود یاد میگرفت و با تمرین کمم قویتر از اونایی میشد که بیشتر از اون تلاش میکردن، دی فی شنگ به چشم رقیب بهش نگاه میکرد انگیزه میگرفت که بیشتر یاد بگیره ولی شان گودائو خودشو قبول نداشت حسادت و عقده وجودشو پر کرده بود
هدف دی فی شنگ بالا بردن خودش و به چالش کشیدن خودشه ولی هدف شان گودائو فقط پایین آوردن لی شیانگ ییه این تفاوت غبطه و حسادته دی فی شنگ یه بار شیانگ یی رو شکست داده بود ولی وقتی فهمید حریفش مسموم بود اونو قبول نکرد ولی شان گودائو حتی با مسموم کردن فقط میخواست شکستش بده، حسادت وجود آدمو به لجن میکشه تو یه نقطه ای از زندگی باید این واقعیتو قبول کنیم که استعداد و توانایی آدما باهم برابر نیست همیشه یکی هست که از تو باهوشتر و با استعدادتر قویتر و زیباتر باشه فقط باید بپذیریش و خودتو درگیر چیزی که نقشی تو انتخابش نداشتی نکنی واین منافاتی با تلاش برای بهتر کردن خودت نداره

کاش همون قسمت ۳۹ تموم میشد پایان شادو ترجیح میدادم
ولی لی شیانگ یی روحا خسته بود انگیزه ای برای زندگی نداشت حتی اگه مسمومیت امپراطورم نبود یه مریض دیگه پیدا میکرد که گل وانگ چورانو بده بهش انگار همه چیو تو زندگی تجربه کرده بود و وابستگی بهش نداشت واسه همین دوباره خودشو فدا کرد تا دونفر دیگه رو نجات بده

تو سمساره یینگ‌یوان یه لحظه غفلت کرد، ین‌دان نصف قلبشو داد برای اینکه نگذاره بمیره، و سم رو از بدن اون دربیاره.

لی‌لین‌هوا این اشتباه رو تکرار نکرد، نگذاشت هیچ کس جورش رو بکشه، حاضر شد خودش تکه تکه ذره ذره جونش رو بین دوستاش تقسیم کنه، ولی برعکسش نه
مثل ریگ دروغ می‌گفت، امید واهی می‌داد، تا کسی نفهمه که این بیماره، و درسدد برنیاد که از جون خودش بهش بده. جون کسی رو نگیره.
از نظر لی‌لین‌هوا فرق‌عه بین دادن مقداری از جان، با دادن کل جان. برای همین چیزی که خودش می‌داد قابل قبول بود ولی در مقابل چیزی نمی‌تونست بپذیره. چون اگر می‌گرفت می‌شد کل جان طرف.
هر چند همون مقداری از جان که می‌داد، برای اون کل جانش حساب می‌شد. 😮‍💨😔😟😖😭

اما همیشگی تویی، ستاره دنباله دار. 🌠💫✨️☄️

من از اول می دونستم تهش ناراحت و تراژدیه. ولی فکر می کردم یعنی مرگ دی فی شانگ هم هست و خیلی غصه می خوردم، از اینکه همه اشون بمیرن، ز اینکه لی لیان هوا، چون می دونستم دوستاشو خیلی دوست داره و راضی به مرگ اونها نیست و دلش نمی خواد اونها بمیرن، می دونستم زجر می کشه.
ولی باورم نمیشد تهش لی لیانهوا انقدر قوی باشه که هیچ کدوم رو نگذاره بمیرن
آره همه اشون رسیدن به دم مرگ. همه اشون نزدیک بود بمیرن. ولی هیچ کدوم نمردن. چون اون یه طبیب بود.

وقتی ضربه آخر رو به شان گودا زد، شان گودا با حسرت و شکست گفت استاد فقط تورو دوست داشت، تکنیک های خاص رو فقط یاد تو داده.
لی‌لیان‌هوا گفت این تکنیک خاص نبود، تکنیک سبک بار تکنیک ابتداییو اولین سری مبحث شمشیر بازی که یادمون داد بود.
شان گوداو باورش نمیشد.
یاد معلم ریاضیمون افتادم برای درس توابع مثلثاتی که می‌گفت به شعور خودمون احترام بگذارین به جای ۲۰ تا فرمول، با ۵ تا نهایت ۷ تا کارمون رو راه بندازیم. بعضی ها عادت دارن یه پوستر بسازن بچسبونن دیوار اتاقشون هی حفظ کنن، روز کنکور هم اخر نمی فهمن کدومو باید استفاده می کردن.
میگم سریال پیوستگی داره همینه، قشنگ قبل‌تر نشون داد کنار تخت شان‌گوداو یه پوستر بزرگ از کل حرکات شمشیر بود. خب این پوستر چه فایده که بگذاری کنار تختت فقط یه آینه دق‌عه.
اگر توی یه پایه ابتدایی‌ات قوی بشی بهتره تا فقط بخوای همه‌چیز رو همزمان داشته باشی هیچ کدومم بلد نمیشی‌.

این سریال با شمشیر بازی درست مثل هر درسی برخورد کرد برای همین قابل فهم بود برام.
جالبه که کسی که رتبه برتره بعدا ازش درس بپرسی همون ابتدایی‌ها رو بهتر از هرچیزی تو ذهنش داره چون پروسه درس خوندنش مدام رفت و برگشتی بوده، ببشتر از همه روی قسمت های ابتدایی رفت و برگشت داشته. کاملا منطقیه که توی لحظات حساس که کمترین نیروی حیاتی رو داره بیاد از همون حرکات ابتدایی استفاده کنه تا جنگ رو ببره. اتفاقا یه متد آموزشی یا رزمی درست، متدیه که فنون ابتداییش کاربردی‌ترین و دادرس ترین قسمتش باشن برای لحظات پراسترس که مغزت یا بدنت قفل کرده و آچمز شدی. مثل وقتی سرآزمون مغزت قفل می‌کنه و شروع می‌کنی از یه فرمول خیلی چرند ساده یه چیزی رو اثبات می‌کنی تا جواب رو دربیاری به جای اونهمه فرمول خاص و پیچیده و راه حلهای کتاب تستی.

ولی شان‌گوداو فکر می‌کنه همه چیز به داشتن بیشترین نیروی درونیه، درحالی که اینطور نیست. مهارت نبرد (مهارت آزمون) مهمترین نکته است.
یه جاش که بود برادران چسبیده‌به‌هم که یکیشون مسموم شده بود، لی‌لیانهوا رو مجبور کردن که باید به ما رمز یانگژومان رو یاد بدی، جواب داد یاد نمیدم چون شما توان ذهنی‌اشو ندارید.
نمونه‌اش رو اینجا دیدیم، کسی که حامل نیروی بالای یانگ‌ژومانه ولی توان ذهنی نداره، نه‌تنها ازش استفاده‌ای نمی‌تونه بکنه، بلکه منفجر شد! درحالی که لی‌لیان‌هوا حتی با ده‌درصد و حتی کمتر تونست شکست بده.