واقعا هان هیو جو رو تحسین می‌کنم
عاشق لطافت، نرمی و آرومی کاراکتر یی سو شدم :))
اخرای فیلم وقتی تو بغل خواهرش گریه میکرد… انقد حسش برام طبیعی بود که ناخودآگاه بغض کردم و زدم زیر گریه
اون حسو تجربه کرده بودم، انگار میدونستم داره چی میکشه
ولی با تصمیمی که گرفت کنار نیومدم، حتی تا آخر فیلم
درسته میخواستن این مفهومو برسونن که عشق واقعی از اعماق قلب و وجود میاد و چهره مهم نیست
ولی این غلطه! مگه میشه چهره مهم نباشه؟
شما فکر کنید حتی چهره واقعی کسی که دوسش دارین رو‌ نمیشناسین، ممکنه یه روز یه پدربزرگ یا مادربزرگ ۹۰ ساله باشه
مگه میشه به اون همون‌جوری که آدم به پارتنرش عشق میورزه عشق بورزه؟ اصلا با منطق من جور در نمیاد
ناخودآگاه بحث احترام میاد وسط و تو نمیتونی فکر کنی که این همون ادمه :(((
تاثیری که چهره رو روابط داره رو تو خود فیلم ذکر کردن

برای من به شخصه درک این فیلم غیر ممکن بود
اما سریالشو خیلی دوست داشتم، چون اونجا هویت و چهره اصلی دختره گم نشده بود…

نقد کلی فیلم (حاوی اسپویل):

بنظر من انقدر این فیلم خاص و حرفه ای و با بازی فوق العاده بازیگراش، قشنگ بود که حتما اینو باید تو لیستتون بذارین. اینم جذابه که منتظری هر روز یه وجین جدید رو ببینی و اینکه کی اونو بازی میکنه.

ممنون که کامنتمو خوندین
پایان
#پیشنهادی

واقعا فیلم قشنگی بود.

من وااقعا دوستش داشتم
چندبار تا حالا دوباره دیدمش

اهان و یه چیز دیگ

چقدر قشنگ بود. چقدر دوستش داشتم.
بازی بازیگرا خیلی خوب بود و دست کارگردان و نویسنده درد نکنه واقعا، دقیقا از همه بازیگرا یه وایب مشترک میگرفتم، یه آدم خجالتی ساکت و آروم که خیلی جذابیت های درونی داره. همه ی بازیگرا تونسته بودن کیم ووجین رو بهمون نشون بدن.
فقط سکانس آخر حسااااابی زد توی ذوقم

دوستان من با دیدن خلاصه و بازیگران این فیلم گول خوردم و شروعش کردم درسته یه فیلمنامه خوبی داشت ولی بازی بازیگرا و فیلم برداری و او اس تی ها همه و همه تو ذوق میزنه …اصلا به سلیقه من نمیخورد ولی امیدوارم اونایی که همچین ژانری و دوست دارن از دیدنش لذت ببرن
ولی در کل برای من بهترین سینمایی کره ای کل عمرم نبود🤦‍♀️

فیلم خیلی خیلی خوبی بود
از سر بیکاری و به خاطر بازیگراش اومدم سراغش اما واقعا از دیدنش لذت بردم.