اگه موندین که این سری از کجا شروع میشه و چطوری باید ببینینش:
کلا یه مجموعه نه جلدیه.
معبده گمشده 2015 براساس جلد اول ساخته شده
معبده گمشده 2019 براساس جلد دوم، سوم و چهارم،
معبد گمشده 2021 در ادامه جلد چهارم،
دفترچه نهایی براساس کتاب پنجم، ششم و هفتم،
مقبره ای در شنزار ماجراهای هشت سال بعد از داستان اصلی،
اتحاد مجدد صدای مشیت هم برای ده سال بعد از داستان اصلیه.
در کل این دوتا بعد از دفترچه نهایی، اسکوالن یجوری. هنوز مال کتاب هشتم و نهم رو نساختن.
نه درباستانی پریکوال داستانه. یعنی ماجراهای مربوط به یه انجمن قدیمی به اسم نه در باستانی هستش که به نوعی مربوط میشه به زمان پدربزرگ ووشیه. اینو هروقت بخواین خودتوین میتونین نگاه کنین. اما اگه به ترتیب داستانی پیش بریم، براساس لیستی که نوشتم ببینید.

نقد کلی سریال:

نگاه کردم دیدم هرچی لازمه رو تو کامنتا گفتم. پس بدون توضیحات اضافه خلاصه طور میگم.

داستان سریال در ادامه فصل اوله و حتما دوازده قسمت اونو ببینید و بعد سراغ این بیاین. هشت قسمت اول سریال یکم داستان کند پیش میره و ممکنه براتون کشش زیادی نداشته باشه اما از نه به بعد تا قسمت 35 میوفته رو دور.
پنج قسمت آخر مربوط به جلد چهارمه که تو فصل سوم یعنی معبدگمشده 2021 داستانش دوباره از اول شروع میشه اما این پنج قسمتو ببینید. حیفه. یکم گیج میکنه قسمت 36 اما بعدا میفهمی چه خبره و چی شده.

برومنس سریال فوق العاده است و نقطه قوت و عطف داستان اصلا رابطه ویژه چیلینگ و ووشیه است. چنگ یی و نئو هم به شدت شیمی بالایی باهم داشتن و بهم میومدن…

بنظرم بهترین بخش داستان معبد ژنراله و بعدم درخت برنزی. معبد زیر دریا یکم حوصله سر بربود و مونتای چیلینگ و ووشیه جذابش میکرد. خدایی هم مومنتای زیادی داشتن و آدم لذت میبرد. با این حال دوتا مسئله بزرگ هستش که تو این فصل بیشتر بهشون پرداختن. یکی عموی ووشیه و گذشته اش، دومی چیلینگ و اینکه کلا کیه؟ البته حل نشدن هیچ، اتفاقاتی افتاد که با اینکه فکرمیکنی یه چیزایی فهمیدی اما مسئله رو برات بیشتر بزرگ میکنن و بیشتر میخوای بدونی که باید سری های بعدی رو برای دونستن ادامه داستان ببینی.

موسیقی متن سریال و تیتراژ پایانی رو شدید دوست داشتم. آهنگ سه نفره‌ای که خوندن خیلی قشنگ بود. صدای نئو و چنگ یی»»»»»»»»»»»»»»

خلاصه بنظرم جزو قشنگترینای این سری سریالا بود و انتخاب بازیگرای فوق العاده ای داشت. با اینکه جلوه های ویژه شاید آنچنان قوی نبود اما به شدت از دیدنش لذت بردم.

اگه به داستانای جستجو درمعبدا و کشف اسرار باستانی علاقه دارین، مطمئنا سری معبد گمشده بهترینن. معتادکننده ان.

در نهایت اینم بگم که حتما حتما حتما این سری رو به ترتیب کتابی که ازش ساخته شدن ببینید. بهم دیگه مربوطن.

ممنون که کامنتمو خوندین.
پایان
#پیشنهادی

پ.ن: امیدوارم آنینگ زودتر بمیره…

تمومش کردم و باید بگم تو حساسترین جای ممکن تموم شد…
درد اینه که سازنده ادامه این فصل همون سازنده های این فصلن اما نئو و چنگ یی دیگه ووشیه و چیلینگ نیستن…
این ورژن ووشیه و چیلینگ خیلی گاد بود. هیچ وقت فکر نکنم بتونم فراموششون کنم.
مومنتای بی نظیری داشتن…
الان حسش نیست فردا براش نقد مینویسم. بشینم فکرامم جمع بکنم ببینم چی شد. بزرگترین معمای کل این داستان تمام سریالا و فیلمای سری، چیلینگه و تموم.
ولی خدایی کی گفته این سریالا هیچ ربطی بهم ندارن؟ کاملا در ادامه هم ساخته میشن و بهم داستانشون وصله. یعنی به ترتیب نبینی اصلا نمیفهمی چی شد. خوبه که اون موقع تصمیم گرفتم از اول و به ترتیب این سری رو ببینم و از یادداشت نهایی شروع نکردم. شنیدم فصل دو یادداشت نهایی که میشه دیگه آخرای رمان رو میخوان باز با همون عوامل بسازن و دارن در موردش بازیگرا فکر میکنن. خیلی خوب میشه اونوقت…

پانگزی: بیا از آنینگ اینا یه چیزی بگیریم گرم بمونیم نصف شب تو این سرما.
چیلینگی که نمیخواد از رقیب عشقیش چیزی بگیره با خشم که بخاطر پیدا نکردن ووشیه عزیزشه به درخت کوبیده و میگه: سردم نیست…

فکر کنم

دلیل اینکه امروز قسمت ۳۶ رو بالاخره دیدم این بودش که قسمت ۳۶ خیلی مبهمه! یعنی من بعد ۳۵ رفتم سراغ ۳۶ مغزم پوکید.
اینجا چه خبره؟
ووشیه چرا عین قارچ از برفا زد بیرون؟
چرا چیلینگ ووشیه رو نمیشناسه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
عموووووووو! چه بلایی. اینا آوردی؟؟؟؟؟؟؟؟
با هر چیزی کنار بیام با اینکه چیلینگ ووشیه رو هم به کتفش بگیره نه. چه بلایی سر بچم آوردین؟

ادمینی امکانش هست فایل ost سریالو اضافه کنین؟

این وانگ زانگ های چند تا معبد ساخته؟ هر معبدی رفتن اثری از اسم این بشر هست. یه چیزی. قراره یه اسپین آف جدید از سریال بسازن در مورد وانگ زانگ های که اونم به جان پیشنهاد کردن.

آهنگ تیتراژ قسمت آخر که مثلث طلاییمون خوندن فوق العاده است. فکر نمیکردم یه روز صدای خوندن چنگ یی رو بشنوم. نئو که خواننده است. چقدرم این ost قشنگه. خدایا نمیدونستم اینقدر این فصل قراره برام دوست داشتنی بشه. هشت قسمت مونده و از الان افسردگی بعد سریال گرفتم. اصلا نیمه دوم سریال جذابیتش چندصدبرابره. این معبد سومی که رفتن خیلی خیلی جذابه. سرخر معرکه آنینگم حضورش کمه و یوچنم زیاد شده. از اونور با زیبایی مثل جانگ بوشون آشنا شدم، چیلینگمم احتمالا اونوراست پیداش میشه. اصلا این سریال زیادی قشنگ بود…

چنگ یی تو لباس ژنرال ارتشی دوره جمهوری خواها»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
من الان یه سریال تاریخ معاصر از چنگ یی میخوام با همین تیپ و استایل. چقدرم بهش میاددددددددددد!

یه ده قسمتم مونده تا این فصلو تموم کنم. هشت قسمت اول زیاد برام کشش نداشت اما لعنتی از قسمت نه افتاد رو دور و کشش داستان هی بیشتر و بیشتر شد هیچ، من خیلی بهشون عادت کردم. مطمئنا دلم برای ووشیه و چیلینگ ورژن نئو و چنگ یی تنگ میشه. کست خیلی خوبی داشت. بازیگرای این فصل همه فوق العاده بودن. اما بزرگترین افسردگی من اینه که بعد این فقط سه تا سریال با مثلث طلایی قشنگم مونده. مقبره ای در شنزار، خلاصشو میخونم افسرددگی میگیرم. باز تو گل دریای تبت که امسال میاد(شاید) پانگزی و ووشیه باهمن. تو مقبره ای در شنزار ووشیه تنهاست. چیلینگ نیست. پانگزیم نیست. یه هیه شیه جا هستش خداروشکر ولی… نبود چیلینگو نمیتونم تحمل کنم… ووشیه، چطوری ده سال نبودشو تحمل کردی و منتظرش بودی؟ من جای این بچه قلبم پوسید..

جذابیت شیه یوچن نابود کشنده است. به جای اون آنینگ مزاحم نمیشه شیه یوچن و هیه شیه جیا رو بیشتر داشتیم؟ هیه شیه جیا فقط یه رخ کوچیک نشون داد و رفت که رفت…
ولی برای شیه یوچن این فصل بهترین بازیگرو انتخاب کردن. البته ناگفته نماند اکثر کست سریال مال عشق و رستگاریه… لیوشوئه یی کجاشیک یه جوری کراشه که موقع دیجون بودنشم کراش بود. ازش متنفرم بودم اما عاشقشم بودم… گسگی خیلی کراشه…

ووشیه: مگه من چه ارزشی دارم؟
چیلینگ: فقط خودت نمیدونی…
چیلینگ در چشمان ووشیه خیره میشود.
ووشیه خیر به چشمان چیلینگ میشود.
این در نگاه هم حل میشوند، پانگزی هنوز به زر زدن ادامه میدهد…

سکانس بیمارستانو میتونم تا هزارسال دوباره ریواچ کنم

چیلینگ: نگران نباش. یه راهی پیدا میکنم که دوباره همو ببینیم. مراقب خودت باش…
وی از شدت سافتی چیلینگ موقع صحبت با ووشیه ممکنه تشنج کنه و بمیره…
این دوتا دل و قلوه میدن پانگزی بدبخ اونطرف خودشو جر داد که شیائوگه بگو منم اینجام نگرانم نباشه. چیلینگ نگاهم بهش ننداخت غیر وقتی که پانگزی از دهنش در اومد که بهش نگو زن کوچولوش مرده(نمیفهمم چرا هی این دختره نکبتو میبندن به ریش این بچه) چنان چپ چپ به پانگزی نگاهی انداخت…

شعار چیلینگ در کل زندگیش: من کسی را به کتف خود نمیگیرم.

چیلینگ تو قسمت ۲۱ رسما هیچکس رو به کتفش نگرفت جز پانگزی؛ اما همینکه پانگزی گفت ووشیه بفهمه چه بلایی سر آنینگ اومده ناراحت میشه، این بچه رو یه عذاب وجدانی گرفت. بعدم وقتی پانگزی گفت بخاطرت زن آینده ووشیه اونطوری شد، برای اولین بار عصبانی شد… ذوق. ذوق فراوان. دیدن عصبانیت چیلینگ زیبایی زندگیه. این بچه فقط بخاطر ووشیه این احساساتو نشون میده. بچم… چرا ناراحت میشی و خودخوری میکنی که نکنه به احساسات ووشیه آسیب بزنم؟ برای ووشیه تو مهمترینی لعنتی. تو هر لحظه که تو خطره اولین تصویری که تو ذهنش میاد، صورت توئه. آ نینگ خر کی باشه؟ این دختره چرا نمیمیره؟ هی هم از پشت به ووشیه خنجر میزنه. این بچه هم ساده است. دوستشم نداره ها! فقط بیش از حد مهربون و خوش قلبه و طاقت اینو نداره دوستاش آسیبی ببینن و هر ننه قمریم تو جمع دوستانش جا میده؛ اما چیلینگ سولمیتشه. این دوتا تو نگاه هم غرق میشن…