نه در اون حدی که میگفتن عالی بوده نه در اون حدی که هیت گرفت بد بوده
یه سریال متوسط با داستان متوسط

سانسور شده اس سریالهال اینجا؟

ریت سریال در قسمتای اول و دوم ۴ بود بیشتر سریالا با همین ریت شروع میکنن. آمل از قسمت ۳ که داستان تو فضا می‌گذشت ریت افت کرد به خاطر اینکه مردم کره هنوز آمادگی ژانرهای متفاوتو ندارند و کیدرامرها معمولا تو یه چارچوب خاص سریال می‌بینند. تعداد زیادی از کیدرامرها هم شیپر زوج سریالا هستن و سریالی که نشه زوجش زو شیپ کرد نمی بینند. به خاطر همین سریال محبوب نشد ولی هم تو کره وهم جهان. تیم سازنده ی سریال و بازیگرا به خاطر قدرت ریسک بالا در انتخاب یه موضوع متفاوت و غیر کلیشه تحسین شدن و از بازی بازیگرا به خصوص مینهو. هیوجین. خیلی تعریف شد.

سریال عامه‌پسندی نیست
۴ قسمت فرصت بدید اگه خوشتون نیومد دراپ کنید و اگه خوشتون اومد تا آخر ادامه بدید چون عالیه

این صفحه ثابت می‌کنه هر چی تو کامنتا میگن باید برعکسشو عمل کنی.

واقعا سریال خوب و خوش‌ساختی بود

به نظر من بازی مینهو بسیار عمیقتر و پخته تر شده ممکنه سناریو ضعفهای فاحشی داشته باشه ولی از بازی گونگ هیوجین و لی مینهو و البته بیشتر بازیگرا نهایت لذت رو میبرید.داستان علمی تخیلی فضایی میتونه ذهنتونو قلقلک بده و موضوع زیست باروری هم که معضل و مسله روز همه ی دنیاست و تو این سریال بخوبی به این مهم پرداختن.

[spoiler title=” پایانش اصلا راضیم نکرد اگر بگیم که طرف ایو بود که فقط مرد خب باید خودش رو نشون میداد که توی فضا شناور اگر ریونگ هم در کنارش مرد خب چرا انقدر بی مسولیت این همه موند که تهش تا یک سالگی با بچش باشه مگه بچه فقط تولیدش چرا انقدر تمام تمرکز سریال سر تولید بچه بود این خیلی لج در بیار بود بچه یعنی زندگی هر لحظش مهمه ایو هم اون لحظه که فهمید لنگش شکسته هیچ حرفی نزد شاید میشد یه کاری بکننو در آخر مثلا نیاز داشتم نشون بدن ریونگ حداقل در کنار بیول نه اینکه روی ویلچر یه پایان که معلوم نیست واقعی بود نبود و اگر زنده بود چرا نشون ندادن که چرا ویلچر نشین شد مهم نبود؟ ! “]

یه چیزی رو میخوام محترمانه بگم امیدوارم مورد تهاجم قرار نگیرم😅 اکثر کسایی که جذب کیدراما شدن به خاطر لی مین هو بوده، اون موقع که پسران برتر از گل تو کل دنیا سر و صدا کرده بود، ملت جذب مین هو شدن و رفتن سریال هاش رو یکی پس از دیگری دیدن تا کم کم با بقیه بازیگرهای جذاب کره ای آشنا شدن و کارهای اونا رو دنبال کردن و ادامه داستان! یعنی داستان کیدارمر شدن خودم که اینجوری بود. توی شکارچی شهر که با پارک مین یونگ آشنا شدم و ازش خوشم اومد، رفتم به خاطرش هیلر رو دیدم و اونجا با پدیده ای به نام جی چانگ ووک آشنا شدم. یا توی وارثان که شین هه رو شناختم، به خاطرش پینوکیو رو دیدم و با لی جونگ سوک آشنا شدم و همین طور شاخه وار اوپاها در دلم لونه کردن😂 و کم کم لی مین هو رو فراموش کردم! اصلا خیلی وقته که یادم رفته بود که درخت مادر تمام اوپاهام اونه! یعنی یه جورایی به خاطر اون به این اقیانوس رنگی رنگی علاقه مند شدم و هر چی بیشتر داخلش شنا کردم، اون برام کمرنگ تر شد.
در کل میخوام اینو بگم که بیشتر ماها با لی مین هو وارد دنیای کیدراما شدم اما نظر شخصی من اینه که ایشون نه جذابیت ظاهری آنچنان خاصی داره و نه بازیگر خیلی توانمندی هست. یعنی به عبارتی اورریتدترین بازیگر تاریخ کره ست.

امسال سه تا سریال با موضوع ناباروری تماشا کردم که واقعا قابل تأمل بودند؛
– سریال oh my baby
– سریال Mr. Plankton
– و آخریش، همین سریال!

اتفاقا پایانش رو خیلی دوست داشتم

‌> فضا مثل رحمه…. محلی برای زندگی یا مرگ؟!
خیلی جالب به موضوع مرگ، زندگی، خانواده و معجزه پرداخته شد

واقعا برام جالب بود و لذت بردم!

فقط منم که از دیدنش لذت بردم؟

فقط خواستم بگم خیلی خوشحالم از اینکه دراپ کردم و وقت و نتمو هدر ندادم

فکت: تو این صفحه کامنت های هیت به سریال های محبوب و وایرال بیشتر از صفحات خود سریال ها بود …..

کاش فقط از همین شاهکار حرف میزدین 💔💔

دوستانی که قصد دیدن چه این سریال چه هر سریال دیگری دارند خیلی به دیدگاه های منفی و امتیاز سریال توجه نکنند چون سلیقه ها یکی نیست و امتیاز خیلی ملاک نیست بحث سلیقه در میان هست !!! نمیشه گفت وقتی ستاره ها نجوا می کنند سریال خاصی یا شاهکار بود ولی ضعیف یا چرت هم نبود و ارزش یک بار دیدن داره !
با همه کاستی ها سریال نکات خوبی هم داشت : بازیگران خوب و حرفه ای ، ژانر متفاوت ، رمانتیک بودن سریال و اوستی های خیلی خوب که واقعا لذت بردم…
فقط این که با پایان سریال زیاد موافق نبودم .