دانلود فیلم Monster 2023
نام ها: هیولا
محصول: 2023 ژاپن
ژانر: هیجانی | درام | خانوادگی
تاریخ اکران: May 17, 2023
امتیاز: 9.0 از 10 (میزان آراء: 1,634 نفر)
مدت زمان: 2 ساعت 6 دقیقه
بازیگران:
Ando Sakura – Nagayama Eita – Kurokawa Souya
با 4 کیفیت اضافه شد.
زیرنویس فارسی اضافه شد.
خلاصه داستان: سائوری یک مادر مجرد است که به همراه پسرش زندگی می کند. پس از اینکه معلم مدرسه به سائوری می گوید که پسرس رفتارهای عجیب و غریبی از خود نشان می دهد، او تصمیم می گیرد این مسئله را پیگیری کند و…
.
.
اطلاعات بیشتر
سازندگان فیلم:
نویسندگان:
Sakamoto Yuji
کارگردانان:
Koreeda Hirokazu
سایر عناوین فیلم:
عنوان بومی فیلم:
怪物
عنوان های دیگر فیلم:
Kaibutsu
.
.
نسخه زبان اصلی WEBRip
WEBRip 480p / ProMoviz / 535 MB : Direct
WEBRip 720p / YIFY / 1.09 GB : Direct
WEBRip 1080p x265 / YIFY / 1.81 GB : Direct
WEBRip 1080p / YIFY / 2.03 GB : Direct
.
زیرنویس فیلم
بعد از مدتها فیلم دیدن ، بالاخره یه فیلم توجه منو به خودش جلب کرد
عملا فیلم شاهکار بود ، تشکیل شده بود از سه قسمت کلیدی که بخش آخر در واقع حل کننده کل علامت سوال های ذهن ما میشد.
تدوین این فیلم فوق العاده بود و هیچ نقصی نداشت ، و گاهی ذهن بیننده رو وادار میکرد که خودش تصویر سازی سکانس بعدی رو داشته باشه
ترسیم روابط و دیالوگ ها بین بازیگرا هم بی نظیر بودن
من بسیار لذت بردم …………………….، اگه اهل دیدن فیلم هایی هستید که معناگرا هستن حتما این فیلم رو ببینید.
فیلم ضعیفی بود، پیام فیلم گنگه و حتی اونقدر عمیق هم نیست. زاویه دید های متنوع اضافیه و کارکردی نداره. هیچ رابطه ای شکل نمیگیره و پیام گنگ فیلم هم اضافه میشه بهش. کلا جدیدا هرچی کوریدا میسازه بهش کن میدن، اینم روال کن هست زیاد با این قضیه خودتونو خسته نکنید. فیلم قبلیش با تیم کره ای به مراتب عالی بود، اینجا سعی میکنه عمیق باشه ولی نیست ولی فیلم قبلش بی نظیره اونو ببینید.
برید نقد فراستی رو از یوتیوب درباره این فیلم ببینید تازه متوجه میشید چه شاهکاریه. جزو معدود فیلمای جدید که حرفی برای گفتن دارن. واقعا سینمای ژاپن داره به دوران اوجش برمیگرده
Not bad but not good
اینو یه جا خوندم که متن فیلمنامه اصلی برای سکانس آخر بوده اما چون زمان کرونا فیلمبرداری شده، فیلمنامه نویس اونو با یه چیز بهتر جایگزین کرد:
سکانس نهایی تو فیلمنامه اصلی اینطوریه که مامان میناتو و هوری سنسه در قطارو باز میکنن و میرن بیرون، میبینن یوری و میناتو با صورتای گلی اونور ایستادن و براشون دست تکون میدن.
نقد کلی فیلم(حاوی اسپویل):
چیزای زیادی هستش که داره از ذهنم میگذره. الان که تمومش کردم، دارم به چیزای مختلفی فکر میکنم. اینکه حرفی که میزنه و پیامی که داشت چی بود؟ چطور بای چیزی که حس کردم رو درست بیان کنم؟ چطور باید در مورد بازی کاگردانی که بامهارت ذهنمون رو به بازی گرفت و داستانو به زیبایی تعریف کرد صحبت کنم که درست حق مطلب ادا بشه؟
داستان سه بخش داشت. ما داشتیم یه داستان رو از سه دید نگاه میکردیم. اول با مادری آشنا شدیم که بچه اش بخاطر معلمی که داره اذیت میشه و آسیب میبینه. میخواد بهترینو برای بچه اش بسازه و کمک کنه یه زندگی معمولی رو داشته باشه. توی دید این مادر، پسرش تحت یه سری آسیبا قرار گرفته بود. رفتار عجیب و غریب معلما و مرموز پسرش باعث میشد احساسات مختلفی رو تجربه کنیم. این بچه مشکلی داره؟ آیا هیولایی که بهش اشاره میشه این پسره که بعدا قراره سایکوپسی چیزی بشه؟ معلمای مدرسه چرا انقدر مرموز و ساده رفتار میکنن؟
در دید دوم این بار معلمی رو داشتیم که با اینکه تقصیری نداره داره مورد ظلم قرار مییگره. حرفها و شایعه هایی که حقیقت ندارن به راه افتادن و دارن بهش آسیب میزنن. شاگردی که مسبب همه ایناست داره از قضیه قسر درمیره و نمیتونه کاری برای اثبات بی گناهیش بکنه.
در نهایت ما دید حل کننده همه داستان رو داریم. واقعیتی که این بچه ها مخفی میکردن. جچیزی که باعث میشد یوری خودشو مغزخوکی بدونه، دیدی که پدر و جامعه به احساسات پاک این دوتا داشتن و مسیر زندگی و علایقشون مثل همون دروازه بسته ای بود که اونا رو تا اون نقطه نگه میداشت و اجازه جلو رفتن بهشون نمیداد. اگه این دنیا نمیتونه ما رو همونطوری که هستیم قبول کنه، بیا برگردیم به نقطه اول شروع. دوباره بدنیا بیایم و اینبار طوری که واقعا هستیم زندگی کنیم.
پایان فیلم مثل کل داستان خاص بودن خودشو داشت. تعبیرهای متفاوتی میشد ازش کرد. میشد اونو هپی هم درنظر گرفت اما برای من پایان فیلم اینطوری بود که اون دوتا از دنیا رفتن. برخلاف تصوری که داشتن، بعد مرگ تغییری پیدا نکردن. تبدیل به ادم دیگه ای نشدن. اونا باز یوری و میناتویی بودن که قبلا بودن. حالا اون دوتا بدون بال و پر زدن تو دنیایی که پراشون رو شکسته بود، میتونستن به سمت جایی پر بزنن که هیچ محدودیتی براشون وجود نداشت. به هرحال دیگه قفلی وجود نداشت که دروازه زندگیشونو ببنده…
اما هیولای واقعی کی بود؟ آیا هیولا معلم و جامعه ای بود به خاطر شرایط خاص خانواده میناتو اونا رو دست کم میگیرفتن و عذابشون میدادن؟ هیولا میناتویی بود که باعث شده بود همه افکار بدی نسبت به هوری سنسه پیدا کنن؟ هیولا خانواده، دوستان و آدمایی بودن که درک نمیکردن و دنبال نقطه ضعفت بودن؟
هیولا دید انسانها بود که اونا رو از بین میبرد. تو زندگی مامان میناتو بزرگترین ترسش تبدیل به هیولایی شده بود که اونو میخورد. ترس اینکه ناکافیه، کامل نیست. آدما چه دیدی به اون و بچه اش دارن. سعی میکرد نشونش نده اما با رفتارش، تاکیدی که رو این قضایا داشت، اینکه معلما رو میدید میگفت چون یه مادر مجردم این رفتارو نشون میدید، از ترسش میگفت. از اینکه بخاطر یه مادرناکافی بودن قضاوت بشه.
هیولای هوری سنسه ندیدن اطرافش بود. تنها باری که تونست به روشنی اطرافش رو ببینه و آروم متوجه نشونه ها بشه، وقتی بود که سعی کرد از دنیای خودش بیاد بیرون. بره تو دنیای بچه ها و به دنیایی نگاه کنه آروم آروم درحال نصف شدنه. چرا میگم نصف شدن؟ یوری میگفت دنیا اونقدر بزرگ میشه که یه روز میترکه. هوری سنسه روی پشت بوم ایستاده بود و داشت به دنیای بزرگی نگاه میکرد که انگار همینطور درحال گسترش پیدا کردن بود. هوری سنسه هیچ وقت دنیا رو اینطوری نگاه نمیکرد. اون خودشو توی یه دید محدود گیرانداخته بود. نشونه های اطرافشو نمیدید. چیزایی که بهش سرنخ میدادن، بهش هشدار میدادن و ازش کمک میخواستن. هیچ کدوم رو ندید و به چیزی که تو ذهنش میگذشت اعتماد کرد. به هیولایی که آروم آروم زندگیشو از بین برد.
برای یوری و میناتو، هیولا خودشون بودن. اونا خودشون رو موجوداتی میدونستن که به دنیای اطرافشون تعلق نداره. اونا هیولا بودن چون مثل آدمای معمولی دیگه فکر نمیکردن، احساس نمیکردن و دوست داشتنشون، معمولی نبود. این چیزی بود که حس میکردن اما وقتی میناتو تصادف کرد و ازش سی تی اسکن گرفتن، وقتی حرفهای دلشو فریاد زد، طوری که غیر از خودش کسی متوجه آوای راز و احساسات واقعیش نشه، اونوقت بود که فهمید چیز عجیبی در مورد اون وجود نداره. اون هیولا نیست. اون مغزش خوکی نیست. اون فقط یه آدم معمولیه. دنیا هیولایی بود که نمیتونست وجود دوتا موجود پاک رو قبول کنه.
چقدر دردناکه وقتی امن ترین مکان دنیا برای این دوتا بچه، قطار زنگ زده و فراموش شده ای بود که هر لحظه امکان داشت زیر آوار کوه دفن بشه…
در کل،
این فیلم جوری نیست که با ده بیست دیقه اول بتونین در موردش تصمیمی بگیرین. اینو بگم که باید اماده دیدنش به طور کامل برای دوساعت کامل باشین. رهاش نکینن و نگین بیست دیقه دیدم ریتمش فلانه نبینم. این فیلم به قولی مثل پاز میمونه. لایه به لایه باز میشه تا شما بتونین کامل و دقیق متوجه همه چیز توی فیلم بشین.
بازیگرای فیلم واقعا عالی بودن. این دوتا بچه احساسات پاک و خاصی رو به نمایش میذاشتن که به عنوان بازیگر کودک واقعا کارشون عالی بود.
از سری فیلمهای خاص و مفهومی هستش که نیاز به فکر داره. مغزتو به چالش میکشه. یه غمی تو خودش داره اما منو چندان به ریه ننداخت. ناراحتم کرد اما در همین حد. با این حال مفهومی که داشت برام خیلی جذاب بود. پلات توییستای داستانم دوست داشتم.
ممنون که کامنتمو خوندین.
پایان.
#پیشنهادی
هیولا، طرز نگاه آدما به دنیای اطرافشونه.
بعد از دیدن این فیلم تا 2 هفته بدجوووور درگیرشون بودم
ادیتهای تیکتاک و همینطور نکاتی که هردفعه ازش بیرون میومد
یه تیکه حذف شده از فیلم هست
که فقط توی فیلمنامه بوده
اساماس هایی که بین میناتو و یوری توی واگن متروکه رد و بدل شده بود…
برای تمام نکات فیلم میمیرم… ولی برای این یکی بیشتر😭
از پلات توئیست محشرشم که نگم
اگر اسپویل ندیده باشید
تا تهش نمیفهمید چی میشه
وای چقدر دوستشون دارمممممممممممممممم میمیرمممممممم براشون
روح و وجودم رو میدم برای این فیلم ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
هرچقدر از فوقالعاده بودنش بگم کمه
پلات عالی
بازیگریِ محشر
کارگردانی فوق العاده
همه چیش همهههههههههههههه چیش❤❤❤
من فیلمو دیدم هیچی نفهمیدم بعد رفتم کامنتای بقیه زیر ویدیوهاشو خوندم اونجا فهمیدم و تازه ناراحت شدم🙂
همه ی جایزه هایی که گرفته حلالشه واقعا … من نه در طول فیلم نه آخرش گریه نکردم ولی یه غم عجیبی رو مخصوصا از وقتی داستان رو داشتیم از زاویه دید استاد میدیدیم تا آخرش داشتم و پایان داستان رو خود کارگردان گفته بسته به دید هرکی داره که سد اند هست یا هپی انده و چطوری تعبیرش میکنه و من هر مدلی برای آخرش تئوری میسازم در عین حال هم برام هپی انده هم سد اند
فوق العاده است این فیلم 🙂
و واقعا نمیشه تهش رو پیش بینی کرد 🙂
یکی از فیلمایی که حتما باید ببینید…
نمیدونم کتاب “زوال بشری” رو خوندین یا نه ولی یه سری فیلم و سریالا هستن که انگار برداشت آزادی از این کتابن. و این فیلم هم یکی از اونا بود برای من.
رنج انسان بودن رو با رک ترین حالت ممکن میکوبه تو صورتتون.
و هرچی از بازی معرکه ی دوتا بچه ی فیلم بگم کم گفتم. واقعا حیرت انگیزن.
راجع به پایانش هم من به شخصه تونستم دوتا برداشت ازش داشته باشم.
پایان فیلم هم میشه هپی اند در نظر گرفت.
هم میشه اینطور تصور کرد که بچه ها تو طوفان مردن. زیر گل و لای ریزش کوه مدفون شدن و بعد تولد دوباره داشتن تو دنیایی شبیه یه باغ بزرگ که توش آزاد بودن جوری که میخوان زندگی کنن.
خلاصه که پیشنهاااادی 🔥🔥
عالی بود
این فیلم خیلی پر احساس و عمیقه ذره ذره لحظاتش پر احساسه واقعا ارزشمنده✔️💯
بدترین فیلمی که دیدم
اولا که محتواش یه جوایی گنگ بود نه این که کامل گنگ باشه ها….
یک سری کار ها انجام میشد در روند فیلم که اصلا برای این پایان بندی منطقی نبود و خیلی اضافه بود و ادم رو گیج میکرد ….
من با چند تا از دوستام این فیلم رو دیدم و هیچ کدوممون از فیلم خوشمون نیومد…. واقعا بد بود
این فیلمو به خودتون هدیه بدید🫴
غم داره ولی ارزششو داره
و بهش فرصت بدید تا بفهمید داستان چی هست