واااای این … همون سالی‌که پخش شد دیدمش نمیدونم درحال پخش یا بعدش
من اولین سریال کره ای که مدرسه ای بودم دیده بودم “دختر من” بود کلا هم سنو سالهای ما با اون سریال علاقه مند شدن با دیدن لی داهه دام خواست تون دوران زنده شه واسم و دیدمش
و واقعا همینطور بود لی داهه خییییلی زبان بدن به کار میبره الان نمیپسندم اما همون سالها خیلی برام جالب بود خیلی پرانرژی و کنجکاو بود و این سریااااال با وجود اینکه خیلی خاص نبود موضوعش و بازیشون برام خیلی جالب بود
من فکر کنم دو سه باری دیدمش هنوزم وقت کنم دوست دارم یدفعه دیگه ببینمش
اطراف من پره از آدمهایی که شبیه دوتا شخصیت داخل فیلم لی داهه هستن یسری مغرور و یسری ساده و خاکی
اون زمان با وجود مسائلی که باهاش درگیر بودم این سریال فوق العاده بود برا همین خیلی برام تجربه های جدید میداد🥰😍

هییی این سریال …. واقعا یادش بخیر همین 2 سال پیش با این من خانواده رو معتاد به سریال های کره ای کردم… تو این کامنتا خیلیا از این سریال خوششون نمیاد ولی به نظر من سریال زیبایی بود نه اینکه داستان فوق العاده ای داشته باشه ها ولی جو قشنگی داشت.

بد نبود
برای ۲۰ قسمت زیادی بود
سریالای قشنگتر ازینم هست
پیشنهاد نمیکنم

چرت به معنای واقعی کلمه

این سریال رو وقتی درحال پخش بود میدیدم خیلی خیلی آبکی بود

سریال جادوگر خوب خیلی قشنگ بود من تو این چند سال که سریال کره ای دیدم این سریال خیلی به دلم نشست

فیلمنامه ش خیلی مسخره و آبکی بود , حیف از حجم و وقت … هر چقدر که بازیگراش عالی بودن فیلمنامه ش مزخرف بود

سریال سرگرم کننده ای بود ولی به نظرم کسایی ببینن که اعصاب قوی دارن.بزرگترین نقطه قوت این سریال،بازیگراشن و نقطه ضعف اصلیش فیلمنامشه.شخصیت اول زن خیلی خوب و باور پذیر تونسته نقش دوتا آدم متفاوتو بازی کنه.ولی با این همه شخصیت چا سون هی خیلی غیر طبیعیه.بنظرم هیچکس نمیتونه اینطوری باشه.این سریال تعریف غلطی از آدم خوب میده.بیشتر آدم مظلوم و بدون عزت نفس و توسری خوریه تا خوب.درسته که بعضی جاها جلوی شخصیت منفی ایستاد اما تمام مدت خودش رو خرد کرد تا خواهرش رشد کنه.و به خواهرش اجازه داد که هر برخوردی میخواد باهاش داسته باشه.این آدمای مظلوم و ستم پذیرن که مستبد ها و دیکتاتورا رو میسازن و این حد از مظلومیت ضعفه .و شخصیت اوه ته ری!!مدام عصبانیت های در حد انفجار و بی دلیل داشت .اگه بچگی خیلی وحشتناک داشت یا مثلا مادر پدرش آزار روحیش داده بودن شخصیت سادیستش قابل توجیه میشد ولی این حجم از روانی بودن بی دلیل بود.
اسپویل:
مثلا به فکر همه بود ولی تا قسمت آخر شخصیت اول مردو که میدونست خودشو دوست داره نه خواهرش و بارها بهش گفته بود عذاب داد تا خواهرش به منافعش برسه!این الان نشونه خوب بودنه؟؟؟ و اینکه خواهرس باید بخاطر کارای اشتباهش مجازات میشد ولی آخرش هیچ اتفاقی براش نیفتاد و با خوبی و خوشی مدیر شد!!!?

من این سریالو در زمان پخشش میدیدم سریال خیلییی قشنگی بود و ارزش دیدنو داره ریو سو یونگ هم واقعا بازیش عالی بود

خب من بالاخره تموم کردم.اسفند ماه که شروع کردم اینجا هم کامنت دادم, امانیازی به تلاش نبود که پشت هم نبینمش , اشتیاقی برای دیدن قسمت بعد ایجاد نمیکرد برام و خیلی جاهاش حوصلمو سر برد , فقط به خاطر بازی فوق العاده بازیگراش ادامه دادم, سویونگ مثل عشق در غم بازیش واقعا عالی بود در کل پیشنهاد نمیدمش مگه اینکه طرفدار بازی دو بازیگر نقش اصلی باشین

به نظر من فیلم خیلی جذاب شروع میشه ولی از وسط به بعد واقعا خسته کننده میشه تو فیلم شخصیت های کاملا سیاه و سفید داریم که اصلا جذاب نیست و خیانت تو فیلم زیاده که اینم از نقاط ضعفشه در کل حیف حجم که برای این فیلم بدی

بخاطر بازیگرای خوبش این سریالو دوس داشتم.بازیگرای نقش اصلی همشون عالی بودن .چا سو هی! و ریو سو یونگ!عااالی بودن

میخاستم بازی ریوسویونگ رو ببینم ،اما خب موضوع سریالو دوس داشتم ،دو تا خواهر دوقلو هم شخصیت هردوشون باحال بود هم بازیگرشو خیلی دوس داشتم.یکم حوصله سر بر میشد وسطاش اما خب بازم دوس داشتم داستانو بخصوص تهشو

سریال آبکی, بیشتر سریالو زدم جلو
فقط و فقط بخاطر ریوسویونگ دانلودش کردم که خودش و بازیش اینجا هم جذاب و عالیه

سریالش بد نبود , اما از نظر من اصلا عالی و محشر و این چیزا که تو کامنتا گفتن نبود
موضوع جالب و پایان خوب و بازیگرای خیلی خوب داره , بخصوص ریو سو یونگ و لی دا هایه.
اما فیلمنامه مشکل بزرگ سریال از نظر منه
درسته که ژانر کمدی رونسه, و نباید سخت گرفت اما پخته بودن فیلمنامه مهمه
ماجراها و شخصیت پردازیها هر دو زیادی سرسری و ضعیف بودن
ماجرای مجرم شناخته شدن پدر دوقلوها, واقعا مسخره و آبکی بود. طرف پلیسه خودشم به قتل رسیده, زنه هم پیدا نشده, رو چه حسابی مجرم و قاتل شناخته شد؟!!!
شخصیت خلبانه, مردی که جدیه و تونسته سالها تا این سن راهب باشه و همچین عقایدی رو این همه سال داره, یه روه کنار میاد که عاشقه و خیلی شیک از فرداشم کل شخصیتش عوض میشه
شخصیت چاسونهی, کسی که حتا خودشم متوجه نبود چقدر ساده س , مثل یه بازیگر حرفه ایی تونست ادای ظاهر شیک و رفتار محکم خواهرشو در بیاره, تازه حاضر جوابیا هم به ذهن این فرد ساده برسه
و …
شخصیت ها و اتفاقات داستان خوب پرداخته نشده بودن, عمیق نبودن که باهاشون ارتباطی برقرار کنم واز غم و شادیش منه بیننده متاثر شم, البته سکانسای عاشقانه بخصوص از قسمت ۱۴ به بعد بهتر بودن که اونم بخاطر بازی خوب بازیگراشه.
با این موضوع و بازیگرا, اگه فیلمنامه ملموستر و پخته بود, یه سریال عالی میشد.
از کره, سریالای کمدی رومنسی که بگم قوی و عالین هم دیدم, مثل حسادت آشکار, اکتشاف عشق و مشکلی نیست عشقه و…
این نظر منه … سلایق متفاوتن.

اومدم دانلوووود …. با خودم عهد بستم روزی بیشتر از یه قسمت نبینم … ببینم میتونم یا نه
تو سریال عشق در غم, عاشق بازی ریو سو یونگ شدم , اتفاقی این سریالو دیدم و ذوق مرگم, کامنتای سریالم که خوبه