تازه الان سریال رو تموم کردم
قشنگ بود درسته که موضوع رقابت و کنکورهاو مدارس عجیب خرپول های کره تکرارین ولی خب این سریال درهای جدیدی از پشماممم رو باز کرد و اونم اینکه [/spoiler]عاااقا چرا این بیمارستان انقد خلوت بود!؟ینی همینجوری میومدن میرفتن تو اتاق عمل😐 ینی ما دبیرستانی بودیم ته آزمایشمون پیاز رو میخوابوندیم تو آب ریشه میداد بعد جه ای و اونیش یه جوری تیغ جراحی رو دستشون میگرفتن و بخیه میزدن که اصن جلل خالقااا واقعن😂

فعلا تنها در حال پخش کره ای که جذبم کرده و میبینم مدفن قلب هاست، احتمالا سریال آیو هم تست کنم که چطوره،
این سریال هم ایده های جالبی اولش داشت ولی متاسفانه بنظرم اوایسط سریال افت داشت و کلا اخر سریال خیلی مسائل و ایده ها رها شد در واقع قلم نویسنده به مرحله عمل نرسید در نتیجه پیشنهادش نمیکنم ولی خب خیلیم بد نبود.

خوشحالم که این سریال رو ندیدم حتی به غلط…😁

فوق العاده بود دلم میخواد فصل دوم داشته باشه

خدایی ندیدید هم چیزی از دست ندادید🤣😅

دوستان من نمیدونم بد متوجه شدین طبق دوتا کامنت آخری ک خوندم یا چی، ازنظر منم خیلی تند تند خواستن جمعش کنن ولی

یه چیزی که منو اذیت میکنه اینه که خب میای با تیزر سریال یه وایبی رو به مخاطب القا میکنی که انگار چمیدونم سریال واقعا مربوط به رابطه ی بین دوتا دختره. بعد تو محتوا جز یه صحنه ی شاید ده ثانیه ای هیچ چیز دیگه ای ازش وجود نداره. خب چرا؟ فقط واسه دیده شدن یا هیت گرفتن یا سر زبونا افتادن که فلان بازیگر داره جی ال بازی میکنه؟ مثلا اگه اون صحنه نبود چی کسی نمیدید؟

حالا درنهایت درسته که در ظاهر شونزده قسمت بود، ولی با توجه به تایم سریال میشد یه مینی سریال هشت قسمتی. معمولا اینطور سریالا جای خالی و باگ کم ندارن. اونم یه ژانری مثل روانشناختی که شونزده قسمت یک ساعتم بعضا براش کمه چه برسه به هشت تا کلا.

یه سری چیزا درکل گنگ موند همچنان که به نظرم توی همچین سریالایی چون میخوان تمرکز رو بذارن رو مسائل دیگه، بهش نمیپردازن. یه جورایی انگار بیای بگی نه ببین اون چیزی که تو دنبالشی، حرفی که من میخوام بزنم نیست.
مثل ا

فکر کنم فقط منم که مشکل خاصی با پایان سریال نداشتم : ”
یه مقدار سرعت سریال توی این قسمت های پایانی زیاد شد که برخلاف قبلش منطقی نبود، اما درمورد کلیش، از چه نظر براتون بد یا ناخوشایند بود؟
چون به نظر من،